ေရႊလီသား(မဘိမ္း)

Tuesday 28 February 2012

အရာရွိေပါက္စကၽြန္ေတာ့စစ္သားဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအပိုင္း(၄)


ညီေလးမနက္ျဖန္ ပြိဳင့္(........)ကို.ရိကၡာပံုတဲ့ေထာက္ပို႕ယာဥ္တန္းလံုျခံဳေရးလိုက္ရမယ္.”              စစ္ေၾကာင္းမွဴးရဲ႕ ႏွဳတ္မိန္႕ရတာနဲ႕မနက္ျဖန္ သြားရမည့္ရည္မွန္းခ်က္ကို ေျမပံုကို ၾကည့္၇င္းခဲေၾကာင္းေလးနဲ႕ဆြဲၾကည့္ေတာ့.ကၽြန္ေတာ္တုိ႕လက္ရွိရိကၡာပံုထားတဲ့ အိုင္၀ိုင္း စခန္းနဲ႕ကသိပ္မေ၀းဘူး ဆိုေပမဲ့ ပြိဳင့္( …)ကေတာ္ေတာ္ျမင့္ေတာ့ ခရီးေတာ့ၾကံ့ၾကာႏိုင္မယ္                                    ေန႕ျခင္းျပန္ေရာက္ဖို႕လဲ မျဖစ္ႏို္င္တာေၾကာင့္ ဟိုမွညအိပ္ရမယ္ ဆိုတာတြက္ရင္း.ကၽြန္ေတာ္တို႕      မနက္ျဖန္ထြက္ဖို႕ျပင္ဆင္ခိုင္းရတယ္။ အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးအိပ္မလို႕လုပ္ေတာ့ တ၀ီ၀ီနဲ႕အုပ္စုလိုက္တဲထဲကို၀င္လာတဲ့ ျခင္အုပ္ၾကီးကိုၾကည့္ျပီးေတာ္ေတာ္ေလး    စိတ္ညစ္သြားတယ္ ဒါေပမဲ့လဲမအိပ္လို႕ကမျဖစ္ဘူးကိုး မနက္ကိုေစာေစာထျပီး ကားေပၚတင္ရမဲ့ရိကၡာေတြတင္     ဖို႕ကရွိ  ေသးတယ္ေလ။ဒါနဲ႕တဲေဘးမွာေပါက္ေနတဲ့ ဇီးပင္ၾကီးေအာက္ကသစ္ကိုင္းေျခာက္ေလးေတြ ကိုဓါတ္မီး မိန္မိန္ေလးနဲ႕လိုက္ရွာျပီး တဲေဘးကကြပ္ျပစ္နားမွာ မီးေလးေမြးသစ္ရြက္စိမ္းေလးအုပ္လုိက္ေတာ့မွ တဲ ထဲကုိမီးခိုးလံုးကလိမ့္၀င္လာေတာ့တယ္။ဒီေတာ့မွပဲ.ျခင္ကိုက္တဲ့ဒါဏ္ကနဲနဲသက္သာသြားေပမဲ့ မီးခုိးရူျပီး အိပ္လိုက္ရတယ္။မီးခုိးရူတာက.ဘာပဲေျပာေျပာျခင္ကိုက္တာထက္ေတာ့အိပ္ေပ်ာ္နုိင္ေသးတယ္ေလ။     
           ဒီလုိနဲ႕မနက္မိုးလင္းေတာ့ ေထာက္ပို႕တပ္ကဆရာၾကီး(  …)အဖြဲ႕ကရိကၡာေတြေတာ္ေတာ္တန္တန္ တင္ျပီးေနျပီ ။ခနေလာက္ေနေတာ့ စစ္ေၾကာင္းမွဴးလဲ နုိးလာျပီး.
           “ ညီေလး ကိုတုိ႕ ၁၀း၀၀မွာစလုပ္မယ္” 

ဒါနဲ႕ယာဥ္တန္းမွာ ပိြဳင့္ယာဥ္ ေနာက္ပိတ္လိုက္မဲ့ယာဥ္ ကိုသတ္မွတ္ တပ္စုလိုက္ေနရာယူျပီး    နံက္ ၁၀း၀၀ တိတိမွာကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေထာက္ပို႕ယာဥ္တန္း အုိင္၀ိုင္းမဆုတ္တမ္းခံစစ္စခန္းမွ စထြက္ လာၾကတယ္ စခန္းကစထြက္ျပီးမိနစ္ ၂၀ေလာက္မွာပဲ ေတာင္ေၾကာကျဖတ္ဆင္းလာတဲ့စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုက..ကား  လမ္းမကိုျဖတ္ျပီး ဟိုးလွ်ိဳေအာက္ထဲစီးက်ေနတယ္။စမ္းေခ်ာင္းကိုနဲနဲေက်ာ္တာနဲ႕ ခပ္ေစာက္ေစာက္ကုန္း ကမူေလးတစ္ခုရွိတယ္။ပြိဳင့္ကားကလဲစမ္းေခ်ာင္းေလးက ေသးတယ္ဆိုျပီးျဖတ္အတက္.ကားဘီးမွာကပ္ ပါလာတဲ့ေရနဲ႕ စိုစိစိျဖစ္ေနတဲ့ေျမေၾကာင့္ ခုနက.ကုန္းကိုမတက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ကားကမီးခိုးေတြသာအူတက္ လာတယ္.ဘီးက ေျမမွာရစ္ေနတယ္။ဒါကေတာ့ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္လိုျဖစ္ေနတယ္။တခါတေလမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရည္မွန္းထားတဲ့ေနရာကိုရည္မွန္းထားတဲ့အခ်ိန္မွာမေရာက္နုိင္တာဒီလိုမထင္မွတ္ထားတဲ့အခက္အခက္ခဲမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ျဖစ္ တယ္။ဒါနဲ႕ကားအားလံုးျဖတ္ေက်ာ္နုိင္ဖို႕အတြက္ ေတာင္ေဘးကေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ ကား ဘီးလမ္းေၾကာင္းမွာဖုိ႕ ၀ါးေတြခြဲျပီးကပ္ရပ္(၀ါးကပ္ရက္)ရင္း.ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ေပးလိုက္ရတယ္။အားလံုးျပီးေတာ့၁နာရီေလာက္ ေတာ့အခ်ိန္ေပးလိုက္ရတယ္.အားလံုးလဲပင္ပန္းကုန္ပီ စမ္းေခ်ာင္းေလးကလဲနီး ၁၁း၀၀ကလဲထိုးျပီးဆုိေတာ့  ေရွ႕နားနဲနဲတိုးေမာင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ထမင္းစားဖုိ႕လုပ္ၾကတယ္။အားလံုးစားေသာက္ျပီးေတာ့ ခါတိုင္းလို စားျပီးျပန္ခ်က္မလုပ္ေတာ့ဘူး ခုရိကၡာသြားပံုရမဲ့ေနရာေရာက္မွပဲလုပ္ၾကမယ္ဆိုျပီးကၽြန္ေတာ္တုိ႕ျပန္ထြက္ လာလိုက္တာ ပိြင့္( )ကုန္းရဲ႕ေတာင္ေျခရင္းနားမွာကားစက္အင္ဂ်င္ကအရမ္းပူလာလို႕ ေရေလာင္း ေရလဲ  လုပ္ရင္း.နာရီ၀က္ေလာက္စက္ကိုအနားေပးလုိက္တယ္ ။ေတာင္ကအရမ္းျမင့္ေတာ့ ကားကိုနားနားျပီးတက္ ရင္းနဲ႕မိုးခ်ဳပ္ခါနီးမွ ေတာင္ထိပ္စခန္းကိုေရာက္တယ္။အားလံုးရိကၡာေတြကိုညတြင္းခ်င္းျပီးသေလာက္   ခိ်န္ျပီး ပိြဳင့္() စခန္းမွဴးကိုအပ္ ညဥ္႕နက္သြားတာေၾကာင့္က်န္တာေတြကိုမနက္မွဆက္ခ်ိန္ဖို႕ခ်န္ထား  ရင္း အဲ့ဒီညကစခန္းမွဴးအကိုၾကီးရဲ့ေက်းဇူးနဲ႕ ေမ်ာက္သားေတြေကာ ျဖဴသားေတြကိုကၽြန္ေတာ္တစ္ခါမွမစား ဖူးတဲ့ဟင္းလ်ာေတြနဲ႕ေလြးလိုက္ရတယ္။ပိြဳင့္( )ရဲ့ေတာင္ဖက္စူးစူကၽြန္ေတာ္တို႕ယာဥ္တမ္းတက္ လာတဲ့ကားလမ္းေဘးကေတာင္ထိပ္မွာေရွ႕တန္းအေျမာက္တပ္စခန္းကိုခပ္ေရးေရးေလးလွမ္းျမင္ရတယ္။အေရွ႕ဖက္စူးစူးမွာေတာ့ ထိုင္းေရွ႕တန္းစခန္းတစ္ခုထိုင္းအလံလြင့္ထူထားတာေတြ႕ရတယ္။ထုိင္းစခန္းရဲ့ေရွ႕မွာ ေျပာင္းေျပာင္လက္လက္၀ိုင္း၀ုိင္းကြင္းျပင္တစ္ခုကိုေတြ႕ရတယ္.ေမးၾကည့္ေတာ့ ရဟတ္ယာဥ္ကြင္းတဲ့။သူတုိ႕ရဲေဘာ္ေတြကိုတစ္ပတ္တစ္ခါ ရိကၡာလာခ်ေပးပါသတဲ့။ေတာင္ေဘးၾကည့္လိုက္ ေတာ့လဲ.ကားလမ္းမွျဖဴးေနတယ္။စခန္းအေပၚကိုသူတုိ႕သံုးဖို႕ ေရကို ေတာင္ေအာက္ကေနေရစုပ္စက္နဲ႕ တင္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ့တို႕ ရဲေဘာ္ေလးေတြနဲ႕ရုိးရိုးေလးယွဥ္ၾကည့္မိပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္  ရဲ႕ရဲေဘာ္မ်ား ေရေသာက္ရန္သံုးရန္အတြက္ ေရကိုေပေပါင္းေထာင္ခ်ီရွိတဲ့ေတာင္ေအာက္ဆင္းျပီး၀ါးဆစ္ဗူး နဲ႕ေရခပ္ပါတယ္။ရိကၡာအတြက္ ေမ်ာက္ပစ္တယ္ ျဖဴးတို႕.ေတာေၾကာင္တုိ႕ ေတာၾကက္တုိ႕ေထာင္ဖမ္းပါ  တယ္။ရိကၡာဆန္အတြက္မိုးတြင္းမွာ ကားမတက္ႏိုင္လို႕ အရာရွိကအစ ေက်ာေပၚတင္ျပီး ရိကၡာပံုပါတယ္။
ဒီထက္ေကာင္းမြန္ေသာအ၀တ္အစားမ်ားအားသူတို႕လိုခ်င္ေနေပလိမ့္မည္ သုိ႕ေသာ္သူတို႕ေတာင္းေနလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။


သူတို႕ေရွ႕တန္းကိုဒီလိုေလးသြားခ်င္ၾကေပလိမ့္မည္။

ဒီလို၀တ္စံုေလးနဲ႕ေနခ်င္ေပလိမ့္မည္။

 ေပေပါင္းေထာင္ခ်ီရွိတဲ့ဒီလိုေတာင္မ်ိဳးကိုဘာမွမပါပဲနဲ႕တက္ရင္ေတာင္ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ဆိုတာ.ေတာင္ေပၚ တက္ဖူးသူတုိင္းသိႏိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕မ်က္နွာမွာ ေခၽြးမ်ားရြဲလို႕ေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ့ပံု ကိုစာဖတ္သူမ်ားျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ အခြင့္အေရးမ်ားအား..မသိရ်္မဟုတ္ပါ။နားမလည္ ရ်္မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို စစ္ေခြးလို႕ေျပာသူမ်ား အားလဲကၽြန္ေတာ္ ခုခံမေျပာလိုပါ။ဒါေပမဲ့ အနည္းငယ္ေတာ့ဒီလိုစကားလံုးမ်ိဳးေတြဖတ္ရၾကားရတုိင္းကၽြန္ေတာ့ရဲေဘာ္မ်ားအတြက္နာက်ဥ္ခံစားရပါ တယ္။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ဒဏ္ရမ်ားခ်ျပရင္းသနားခံေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ဒီလိုစကားလံုးမ်ားအားသံုးသူမ်ားအားသိေစခ်င္ယံုေလးပါ။
 ဒီလိုနဲ႕မနက္ရိကၡာေတြခ်ိန္ ပြိဳင့္( )စခန္းမွဴးကိုအပ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕စစ္ေၾကာင္းအိုင္၀ိုင္း စခန္းသို႕တစ္ေက်ာ့ျပန္ ေရာက္လာခဲ့သည္။(ဆက္ရန္) 
(ဆလိုင္း မာန္အြမ္)၁၃း၄၅ pm

No comments:

Post a Comment