ကမၻာ့ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္မ်ား

ကမၻာ့ ကုလသမဂၢႏွင့္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္မ်ား

Posted by ပေရာ္ဖက္ဆာေဒါက္တာဆိတ္ဖြား at 3:49 AM Monday, October 24, 2011

 

 ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္ေန႔သည္ ၆၆ ႏွစ္ေျမာက္ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢေန႔ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ ႐ံုးစိုက္ရာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံ အစည္း အေဝး ႀကီးသို႔ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားအားလံုးမွ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား တဖြဲဖြဲေရာက္ရွိ လာၾကေပၿပီ။ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီး ကို လူတိုင္း အၾကမ္းအားျဖင့္ သိရွိ ႏိုင္ၾကေသာ္လည္း အဖြဲ႕ႀကီးစတင္ ေပၚေပါက္  လာကတည္းက တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ အေထြေထြ အတြင္း   ေရးမွဴးခ်ဳပ္ မ်ား၏ ကိုယ္ေရး အတၴဳပၸတိၱအက်ဥ္းကို သိလိုၾကေပလိမ့္ မည္။  ယခုလက္ရွိ တာဝန္ယူေနေသာ မစၥတာဘန္ကီမြန္းသည္ အ႒ မေျမာက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔အာရွ တိုက္သားမ်ား ထဲမွ ဒုတိယေျမာက္ျဖစ္သည္။ အာရွ တိုက္သားထဲမွ ပထမဆံုးမွာ မိမိတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဦးသန္႔ျဖစ္သည္ကို ၾကားဖူး ၾကေပလိမ့္မည္။ ကမၻာေပၚတြင္ အေရးပါဆံုးႏွင့္ အထင္ရွား ဆံုးေသာ အဖြဲ႕အစည္းႀကီးကို တာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ေပး ခဲ့ၾကေသာ အတြင္း   ေရးမွဴးခ်ဳပ္ မ်ား၏ မွတ္တမ္းအက်ဥ္း မ်ားကိုေဖာ္ျပ ၍ ကမၻာ့ကုလ သမဂၢေန႔ကို ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ အပ္ပါသည္။

 

ကမၻာ့ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ႀကီးစတင္

ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးၿပီး ေနာက္ႏိုင္ငံ ေပါင္းခ်ဳပ္အသင္းႀကီးကို အစားထိုး၍ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကမၻာစစ္ႀကီး ရပ္စဲ၍ ႏိုင္ငံမ်ားအခ်င္းခ်င္းေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး မႈကို စားပြဲဝိုင္းတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းၾကရန္ အတြက္အဓိကျဖစ္သည္။ ၁၉၄၅ ခု ဧၿပီ ၂၄ ရက္ေန႔က အေမရိကန္၊ ဆန္ဖရန္စစၥကိုၿမိဳ႕ တြင္ျပဳလုပ္ေသာ ကုလသမဂၢ၏ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံတကာ ညီလာခံတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း ၅ဝ သာတက္ေရာက္ခဲ့ သည္။ ယခုအခါ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံ ၁၉၃ ႏိုင္ငံ အထိရွိလာေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ႏိုင္ငံမ်ား၏  သေဘာ တူညီခ်က္အရ ကုလသမဂၢေန႔ကို ၁၉၄၅ ခု ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္ ေန႔တြင္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။

 

 

 

၁။ ထ႐ိုင္ေဂးလိုင္း (Trygve Halvdom Lie)

ပထမဆုံးကုလသမဂၢ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၊ ေအာ္စလိုၿမိဳ႕တြင္ ၁၈၉၆ ခု ဇူလိုင္လတြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး။ အသက္ ၇၂ ႏွစ္၊ ၁၉၆၈ ဒီဇင္ဘာ ၃ဝ ရက္တြင္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၊ ဂဲလိုၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကေလး ၃ ဦးႏွင့္ ဇနီးတို႔က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ရာထူးကို ၁၉၄၆   ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ ရက္တြင္ စတင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ႏိုဝင္ဘာ ၉ ရက္ ၁၉၅၂ တြင္ ႏုတ္ထြက္သြားခဲ့သည္။

 

 

 

၂။ ဒက္ဟမၼား႐ိႈး (Dag Hammarskjold Skjold)

ဒုတိယေျမာက္ အေထြေထြအ တြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံ Jonkoping ၿမိဳ႕တြင္ ၁၉ဝ၅ခု ဇူလိုင္ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အသက္ ၅၆ ႏွစ္ ၁၉၆၁ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္တြင္ ႐ိုဒီးရွားဖက္ဒေရး ႏို္င္ငံ Ndola ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ေနစဥ္အတြင္း ေသဆံုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေသဆံုးသြားစဥ္ အေမရိကန္သမၼတ ဂြၽန္ဖက္ကေနဒီက ‘ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရာစုတြင္အႀကီးမားဆံုးလူသား’ ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သည္။

 

 

၃။ ဦးသန္႔ (U Thant)

တတိယေျမာက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဧရာဝတီတိုင္း၊ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕ တြင္ ၁၉ဝ၉ ဇန္နဝါရီ ၂၂ ရက္ေန႔ တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ ၃ဝ ရက္မွ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔ အထိ သက္တမ္း ၂ ႀကိမ္ ဆက္တိုက္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး အသက္ ၆၅ ႏွစ္ ၁၉၇၄ ႏိုဝင္ဘာ ၂၅ ရက္   ေန႔တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ တြင္အဆုတ္ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။  ဦးသန္႔၏ ဖခင္ဦးဖုိးႏွစ္မွာ ဆန္ကုန္သည္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သူရိယ သတင္းစာတိုက္ကိုထူေထာင္ရန္ ကူညီခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ သည္ ေမြးခ်င္းသား ၄ ဦး အနက္ အႀကီးဆံုးသားျဖစ္သည္္။ မိခင္မွာ ေဒၚနန္းေသာင္းျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဖခင္ ေသဆံုးသြားခ့ဲသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႕ရရွိခဲ့သည္။ ဦးသန္႔၏ ဇနီးမွာ ေဒၚသိန္းတင္ျဖစ္ၿပီး သား၂ ဦး သမီး ၁ ဦးထြန္းကား ခဲ့သည္။ သား ၂ ဦးလံုးပင္ ေသဆံုးသြားခဲ့ သည္။ သားႀကီး ေမာင္ဘိုမွာ ေမြးကင္းစကပင္ေသဆံုးခဲ့ၿပီး၊ သားငယ္ တင္ေမာင္မွာ ရန္ကုန္တြင္ ဘတ္စ္ကားေပၚမွ လိမ့္က်၍ ကြယ္လြန္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

 

 

၄။ ကြတ္ေဝါလ္ဟိန္း (Kurt Waldheim)

စတုတၴေျမာက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ၾသစႀတီးယားႏိုင္ငံ (ဂ်ာမန္)၊ ဗီယင္နာ ၿမိဳ႕အနီး ၁၉၁၈ ခု ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္တြင္ေမြးဖြားသည္။ အသက္ ၈၈ ႏွစ္ ၂ဝဝ၇ ဇြန္လ ၁၄ ရက္တြင္ ၾသစႀတီးယားႏိုင္ငံ၊ ဗီယင္နာၿမိဳ႕ တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၂ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္မွ ၁၉၈၁ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔အထိသက္တမ္း ၂ ႀကိမ္အျပည့္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၾသစႀတီးယား၏ ကိုးႀကိမ္ ေျမာက္သမၼတရာထူးကိုလည္းထမ္း ေဆာင္ခဲ့သည္။

 

 

 

၅။ ပဲရစ္ေဒေကြးလ်ား (Perez de Cuellar)

ပဥၥမေျမာက္ ကုလသမဂၢအ ေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ပီ႐ူးႏိုင္ငံ၊ လီမာၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၂ဝ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြား သည္။ အသက္ ၉၁ ႏွစ္ ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။ ယခုသက္ရွိထင္ရွားရွိ ေသာ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ခ်ဳပ္ေဟာင္း ၃ ဦးထဲမွ အသက္ အႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။

 

 

 

၆။ ဘူးထ႐ို႕စ္ဘုူးထ႐ို႕စ္ဂါလီ (Boutros Boutros Ghali)

ဆ႒မေျမာက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္ၿပီး အီဂ်စ္ ႏို္္င္ငံသား တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ၁၉၂၂ ခု ႏုိဝင္ဘာ ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ေမြး ဖြားၿပီး ယခုအသက္ရွိထင္ရွား ဒုတိ ယအသက္အႀကီးဆံုးအေထြေထြ အတြင္းေရးခ်ဳပ္ေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္သည္။ အသက္ ၈၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ရာထူးသက္တမ္း ၁၉၉၂ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္မွ ၁၉၉၆ ခု ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန႔အထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ သည္။ အာဖရိကတိုက္၏ ပထမဆံုး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

 

 

၇။ ကိုဖီအာနန္ (Kofi Annan)

သတၱမေျမာက္ျဖစ္သည္။ ဂါနာႏိုင္ငံသား တစ္ဦးျဖစ္ၿပီးGold Coast ၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၃၈ ဧၿပီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ကာ ယခု အသက္ ၇၃ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး သက္ရွိ ထင္ရွားရွိဆဲျဖစ္သည္။ ကိုဖီအာနန္ သည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ေန႔မွ ၃၁ ဒီဇင္ဘာ ၂ဝဝ၆ ေန႔ထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး   ႏိုဘယ္လ္ဆုကို ပူးတြဲရရွိခဲ့သည္။

 

 

 

၈။ ဘန္ကီမြန္း (Ban Ki-moon)

ယခုလက္ရွိ အ႒မေျမာက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ေတာင္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဒုတိယေျမာက္အာရွတိုက္သား အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္ သည္။ ၁၉၄၄ ခု ဇြန္လ ၁၃ ရက္ တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး အသက္ ၆၇ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္တာဝန္ ယူခဲ့ၿပီး ပထမႀကိမ္ သက္တမ္းကုန္ ဆံုးကာ ဒုတိယအႀကိမ္ ဆက္လက္ အေရြးခံရၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဆဲ ျဖစ္သည္။

http://doctorsatephwar.blogspot.com/2011/10/trygve-halvdom-lie-dag-hammarskjold.html#moreမွကူးယူေဖာ္ျပသည္.....

ၾကည္ ့တတ္ ျမင္တတ္ ပါေစ

ၾကည္ ့တတ္ ျမင္တတ္ ပါေစ

သူငယ္ခ်င္းေရ ေလာကရွိလူသားအခ်ဳိ့ဟာ မည္သည့္အလုပ္ကုိမဆုိ အမ်ားအားျဖင့္ အေပၚယံကုိပဲၾကည့္ ျပီး သူတစ္ပါးလုပ္သည့္ တုိးတက္ေကာင္းမြန္းေစေသာ အလုပ္မ်ားကုိ ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္တတ္ၾကတာဟာ ေဘးလြယ္ အိတ္လုိ လူေတြဦးေႏွာက္မရွိသူ ေတြပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ ။


သူငယ္ခ်င္းကုိ ျမင္သာေအာင္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာကြာ ငါ ့တုိ ့ နုိင္ငံေတာ္ၾကီး ေခတ္မွီဖြံ ့ျဖဳိး တုိးတက္ဖုိ့ အဖက္ဖက္ကေန ၀ုိင္း၀န္း ကူညီျပီး တက္ညီလက္ညီ ၾကဳိးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနတဲ ့ အခ်ိန္မွာ အေတြးအေခၚ က်ပ္မျပည့္ျပီး စဥ္းစားဥာဏ္ မရွိတဲ့ အေ၀းကေန ေဟာင္ေနၾကတဲ့ ျပည္ပအားကုိ းပုဆိန္ရုိး ေတြလုိပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ…။


သူငယ္ခ်င္းေရ တစ္ေန ့တစ္ေန ့ကုိ လိမ္ညာ လုပ္ၾကံမႈေတြ ဖန္တီးျပီး သူမ်ားသနားေအာင္ ေဟာင္ျပ အျမီးနွံျပမွ အစာရတဲ ့ ျပည္ပ မီဒီယာ တစ္စုရဲ ့ မဟုတ္တမ္းတရားေတြ ၀ါဒျဖန့္မႈေၾကာင္ ့ ျပည္သူေတြ လမ္းမွားမေရာက္ေစ ဖုိ ့ ငါတုိ ့တစ္ေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ..။ ျပည္သူေတြကုိလဲ ၾကည္တတ္ျမင္တတ္ေစဖုိ ့ နားလည္သေဘာေပါက္ေစဖုိ ့ ေျပာျပၾကရမယ္သူငယ္ခ်င္းေရ…။


နုိင္ငံေတာ္ၾကီး ေအးခ်မ္းသာယာျပီး ေခတ္မီွ ဖြံ ့ျဖဳိးတုိးတက္ေအာင္ အဘက္ဘက္ကေန အဓိက ကူညီေပးခဲ့တာဟာဆုိရင္ ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္သားေတြပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ...။ ျပည္သူေတြ ဒုကၡ အႏၱရာယ္နဲ့ၾကဳံလာတုိင္း ျပည္သူေရွ ့ကေန မားမား မတ္မတ္ရပ္တည္ျပီး ေျဖရွင္းေပးခဲ ့တာဟာလဲ တပ္မေတာ္ ပါပဲ။ ျပည္သူေတြ ကုိ အသက္အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ေတြကုိ ေစာင္ ့ေရွာင္ ့ေပးခဲ ့တာလဲ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြပဲဆုိတာ သူငယ္ခ်င္းအသိပါပဲ…။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ ့ အဓိက လုပ္ငန္းၾကီး (၃)ရွိတယ္ သူငယ္ခ်င္း အဲဒါေတြကေတာ စစ္တုိက္ရန္၊ စစ္တုိက္ရန္မရွိက ေလ ့က်င္ ့၊ ျပည္သူ ့အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္း လုပ္ရန္ ဆုိတဲ ့ လုပ္ငန္းၾကီးေတြပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ…။


နုိင္ငံေတာ္ၾကီးကုိ ဆထက္တပုိး တုိးတက္ ေအာင္ျမင္လာ ရန္အတြက္ အဖ်က္အေမွာက္ရန္သူေတြကုိ တုိက္ခုိက္ ႏွိမ္ႏွင္းျပီး ျပည္သူ့အက်ဳိးကုိ ထမ္းေဆာင္ေပးေနတာကုိ ျပည္သူေတြ သိေစခ်င္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ…။


သူငယ္ခ်င္းေရ ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္ဟာ အသစ္တည္ေဆာက္အေဟာင္းျပဳျပင္ခဲ ့သည္ ့အျပင္ အဖ်က္အေမွာက္သမား ေတြရဲ ့ ဖ်က္ဆီးမႈေတြကုိပါ ကာကြယ္ေပးခဲ ့ပါတယ္ ။တုိးတက္မႈကုိ မလုိလားမရႈ စိမ့္တဲ့ လူမ်ဳိးတစ္စုေတြရဲ ့ ေဖာက္ခြဲဖ်က္စီးမႈ ေတြဟာ ျပည္သူေတြရဲ ့ သြားလာေရး လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ကုိပါထိပါေစခဲ ့ပါတယ္..။ ဒါေတြကုိ ကာကြယ္ေစာင္ ့ေရွာက္ခဲ ့ၾကပါတာဟာလဲ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္ မာ ့တပ္မေတာ္သားေတြပါပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ..။ သူငယ္ခ်င္း ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္သား စစ္သားေတြရဲ ့ ဘ၀ကို စာနာၾကည့္လုိက္ပါသူငယ္ခ်င္း စစ္သားေတြရဲ ့ ဘ၀ဟာ အရမ္းကုိပဲ သနားစရာေကာင္းလြန္းလွပါတယ္…။
“ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္ဟာ လူနာတစ္ေယာက္ရဲ ့အသက္ကုိ ဦးေနွာက္သုံးျပီး သူကုိတုိင္ အသက္ အႏၱရာယ္ကင္းစြာျဖင္ ့လူနာ၏ အသက္ ကယ္တင္လုိက္နုိင္တာကုိ လူနာရွင္ေတြက မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ ့ ၾကဳံေတြရျပီ အသက္သခင္ ကယ္တင္ရွင္လုိ ့ ခ်ီးက်ဴး ခံရတဲ ့ ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္ကုိ ျပည္သူေတြသူက သိရွိၾကေပမဲ ့ ကားလိပ္ကာ ေနာက္ကေနျပီး ၊ ေတာ ေတာင္ လွ်ဳိေျမာင္ေတြၾကားမွာဆင္းရဲ ဒုကၡခံကာ ျပည္သူေတြကုိ ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္စီးၾကမဲ ့ ရန္သူေတြ ကုိ မိမိတုိ ့အသက္ ေသြးေခ်ြးနဲ့ ရင္းျပီး ျပည္သူေတြ၏ ့ အသက္ ေပါင္းမ်ားစြာကုိ ကယ္ဆယ္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သား စစ္သား တစ္ေယာက္ရဲ ့ စြမ္းေဆာင္မႈ တစ္ရပ္ကုိ ျပည္သူေတြ ၾကည့္တတ္ ျမင္တတ္ေစခ်င္ပါတယ္”
ျပည္သူေတြရဲ ့ အျမင္မွာ မဟုတ္မမွန္ လိမ္ညာျပီး အစာ ေရစာတစ္ခုရဖုိ ့အေရးကုိ အျမီးႏွံျပီး ေဟာင္ျပ ေနတဲ ့ ျပင္ပမီဒီယာေတြရဲ ့ မဟုတ္မမွန္ ဖန္တီးထားတဲ ့ တပ္မေတာ္သား စစ္သားေတြရဲ ့ သိကၡာကုိ က်ေစေရးလုပ္ရပ္ေတြကုိ ၾကည္ ့ျပီး တပ္မေတာ္သားမ်ား အေပၚ အျမင္မၾကည္တာ ေတြျဖစ္မွာ စုိးရိမ္မိတယ္သူငယ္ခ်င္း ။

တပ္မေတာ္သားေတြကလဲ ျပည္ေတြကေမြးဖြားခဲ ့ ျပည္ ့သူေတြရဲ ့သား ျပည္သူခ်စ္ေသာ ျပည္ခ်စ္သားေတြပါ။ သူစိမ္းေတြ ၾကားလူေတြ၀င္ေျပာလုိ ့ သားသမီးကုိ အျပစ္မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး.. ျပည္သူမ်ား ညီကုိေမာင္နွမမ်ားအေနျဖင္ ့ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ ့ တပ္မေတာ္သားေတြ ကုိ အပုတ္ခ်ေျပာဆုိေနတဲ ့ျပင္ပမီးဒီယာေတြရဲ ့ လုပ္ၾကံဖန္တီးျပီး ဟန္ေဆာင္ျပတဲ ့ ၀ါဒျဖန္ ့မႈေတြ နဲ ့ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ့တုိင္းျပည္နွင္ ့လူမ်ဳိးအေပၚ အသက္ေပး ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေသာ မြန္ ျမတ္လွတဲ ့ စိတ္ထားနဲ ့ လုပ္ေဆာင္မႈ ေတြကုိ ျပည္သူမ်ား ကြဲကြဲျပားျပားျဖင္ ့ ၾကည့္တတ္ ျမင္တတ္ ၾကပါေစ….။

ref: http://examplarygardener.blogspot.com/2011/10/blog-post_22.html

ဒုတိယျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္သူ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲကိုဆင္ႏြဲခဲ့သူ ဘုရင့္ေနာင္

ကမ ၻာက သိေအာင္ေက်ာ္ၾကားသည္
လက္ရံုးဘုန္းရွိန္အင္အားသည္
အလြန္ၾကီးမားသူ ဘုရင္ၿမတ္တစ္ပါး
ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲ စတည္သည္..။
ခန္ ့ညား၀ံ့ထည္ အင္အားသည္ ၿမန္မာေဟ့ ေၾကြးေၾကာ္ႏိုင္ခဲ့သည္
အရွင္ၿမတ္ ဘုရင့္ေနာင္ အာဏာစက္ ေမာ္ကြန္းမွတ္တိုင္တည္
သမိုင္းမွတ္တိုင္ေတြ ၀ံ့ၾကြားစိုက္ထူႏိုင္ခဲ့သည္
ဒုတိယၿမန္မာႏိုင္ငံ တည္ထားခဲ့တယ္ ေကတုမတီ
ၿမန္မာရဲ ့ရာဇ၀င္ စာကမၺ်ည္းထုိးစရာ ပႏၷာတင့္သည္
ၿမိဳ ့မေတာင္ငူ ႏွစ္ေပါင္း ( ၅၀၀ ) တိုင္ခဲ့ၿပီ ...။
တိုးတက္သာယာ စည္ကားလုိ ့ေန ေကတုမတီ
နန္းထိုက္ေတာ္၀င္ ဒီၿမိဳ ့အလွပန္းခ်ီ ရႈေမာမဆံုးပါၿပီ...။

ျမန္မာသမိုင္းတြင္ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲသည္ သမိုင္း၀င္တိုက္ပြဲတပြဲ ျဖစ္သည္။ ထိုတိုက္ပြဲႏွင့္အတူ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဘုရင့္ေနာင္ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ၏ ဂုဏ္သတင္းမွာလည္း အထူးထင္ရွားလာခဲ့သည္။ ဘုရင့္ေနာင္ကို မင္းႀကီးေဆြႏွင့္ ပင္းယတစီးရွင္အႏြယ္ေတာ္၊ ေတာင္ငူ ၾကြယ္စစ္မင္း၏ သမီးေတာ္အႀကီးတို႔က သကၠရာဇ္ ၈၇၇-ခုႏွစ္ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၁၅-ခုႏွစ္)တြင္ ေမြးဖြားသည္။ ငယ္မည္မွာ ရွင္ရဲထြတ္ျဖစ္သည္။ သကၠရာဇ္ ၈၉၂-ခုႏွစ္ (ခရစ္ႏွစ္-၁၅၃၀) တြင္ မင္းတရားေရႊထီး နန္းတက္ေသာအခါ ရွႈင္ရဲထြတ္၏ ခမည္းေတာ္မင္းႀကီးေဆြအား မင္းရဲသိခၤသူဘြဲ႔ အပ္ႏွင္းသည္။

ရွင္ရဲထြတ္သည္ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးအထံေတာ္၌ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာအမည္ႏွင့္ အမႈေတာ္ထမ္းရြက္ရ ေလသည္။ ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၃၂-ခုႏွဏ္တြင္ ဟံသာ၀တီေနျပည္ေတာ္၊ ေရႊေမာ္ေဓာ ဘုရားရင္ျပင္၌ သူရဲေကာင္း ၅၀၀-ေရြးခ်ယ္ျခင္းကို ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္သည္ ေတာင္ငူႏွင့္ ဟံသာ၀တီ အားျပိဳင္သည့္အခ်ိန္ကာလလည္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္ငူတြင္ မင္းတရားေရႊထီး နန္းစံျပီး ဟံသာ၀တီတြင္ သုရွင္တကာရြတ္ပိ နန္းစံလ်က္ရွိသည္။

ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၃၇-ခုႏွစ္တြင္ တပင္ေရႊထီးသည္ ဟံသာ၀တီကို စစ္သည္အလံုးအရင္းႏွင့္ ခ်ီတက္တိုက္ရာတြင္ မင္းတရားေရႊထီး အႏိုင္ရသျဖင့္ သူရွင္တကာရြတ္ပိသည္ ျပည္ျမိဳ႔သို႔ တိမ္းေရွာင္၍ ျပည္ဘုရင္ နရပတိႏွင့္ ပူးေပါင္းခုခံသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မင္းတရားေရႊထီးသည္ ျပည္သို႔ ခ်ီတက္ရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ေတာင္ငူတပ္ကို ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဦးေဆာင္ခ်ီတက္ရသည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္မ်ားျဖစ္သည့္ မွန္နန္းရာဇ၀င္ႀကီး၊ တြင္းသင္းတို႔တြင္ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပထားသည္။

(ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲႏွင့္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ)

ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာသည္ ဟံသာ၀တီ၌ သို၀ွက္ထားေသာ တိုက္ေလွမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပး၍ ယူေစျပီးေသာ္ ေလွတပ္ ၇-တပ္ဖြဲ႔ကာ ေရေၾကာင္းမွ မင္းတရားႀကီးအား ခ်ီေတာ္မူေစသည္။ ေရတပ္၊ ၾကည္းတပ္ ကိုယ္မကြာ ခ်ီရမည္ဆို၍ သတိုးဓမၼရာဇာ အစရွိသူတို႔ကို တပ္ ၄-တပ္တြင္ ဦးစီးေစလ်က္ ေလွတပ္မ်ားႏွင့္ ထက္ၾကပ္မကြာ ခ်ီတက္ေစေလသည္။ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာကိုယ္တိုင္လည္း တိုက္ဆင္-၅၀၊ ျမင္း-၅၀၀၊ စစ္သည္သူရဲ-၁၀၀၀၀၊ ဆင္စီးအမတ္ ၅-က်ိပ္ႏွင့္ ကုန္းေၾကာင္းမွပင္ ခ်ီတက္လိုက္ပါလာရာ ေနာင္ရိုးသို႔ေရာက္၏။ ေခ်ာင္းတခု တားဆီးေနသျဖင့္ ထိုေခ်ာင္းတဖက္၌ ရပ္နားေနရသည္။

ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာသည္ မင္းမႈထမ္းတဦးအား အျမင့္ဆံုးသစ္ပင္ထိပ္သို႔ တက္ေစ၍ ၾကည့္ရႈေစရာ ရန္သူတပ္သည္ မိမိတို႔တပ္ထက္ မွန္းေျခအားျဖင့္ ဆယ္ဆမက ႀကီးမားလွသည္ဟု ေလွ်ာက္တင္ခဲ့သည္။ ေနာင္ရိုးတဖက္ကမ္းတြင္ ျပည္ဘုရင္ထံသို႔ ေရေၾကာင္းျဖင့္ဆုတ္ခြါ ထြက္ေျပးေသာ သုရွင္တကာ ရြတ္ပိ၏အမတ္ ဗညားဒလႏွင့္ မင္းရဲေအာင္ႏိုင္ အစရွိသူတို႔သည္ တိုက္ဆင္ ၂၀၀၊ ျမင္း ၈၀၀ ႏွင့္ စစ္သည္သူရဲ ၈၀၀၀-တို႔ကို တပ္ႀကီး ၅-တပ္ဖြဲ႔၍ တပ္ခ်ရပ္နား ေနၾကသည္။

(စစ္တို႔၏သေဘာ)

ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာအေနျဖင့္ ရန္သူ၏အင္အားမွာ မိမိတို႔အင္အားထက္ ၁၀-ဆသာလြန္ေသာ္လည္း တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိဘဲ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ရန္သာ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။ စစ္တို႔၏သေဘာသည္ နည္းသည္မ်ားသည္ မဟုတ္၊ သူရသတၱိႏွင့္ စစ္ပရိယာယ္ ဆင္ရာ၌ နည္းပရိယာယ္သာ လိုရင္းျဖစ္သည္-ဟူေသာ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားသည္ သမိုင္းတြင္သည့္ စကားျဖစ္လာခဲ့သည္။

ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာသည္ မိမိတပ္မ်ားကို ေဖာင္မ်ားဖြဲ႔ေစျပီးလွ်င္ တဖက္ကမ္းသို႔ ေခ်ာင္းကိုျဖတ္၍ ေဖာင္ႏွင့္ကူးေစသည္။ တဖက္သို႔ေရာက္လွ်င္ မိမိတပ္သားမ်ား ေနာက္မတြန္႔ေစဘဲ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေစရန္ ေဖာင္မ်ားကို ဖ်က္ေစသည္။ ထို႔ေနာက္ ငါတို႔ေအာင္ျမင္လွ်င္  အသက္ရွင္မည္၊ မေအာင္ျမင္ခဲ့လွ်င္လည္း ငါတို႔ေသရမည္။ ေသေလျပီးသည္ကိုလည္း ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္ေတာ္တင္ရမည္နည္း-ဟု တပ္မွဴးစစ္ကဲအေပါင္းအား စိတ္ႏွစ္ခြမရွိေစရန္ ရွင္းလင္းမိန္႔ေတာ္မူသည္။ ထို႔ေနာက္ စစ္ေၾကာင္းမ်ားခြဲ၍ တိုက္ေစသည္။ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ ကုိယ္တိုင္ ဆင္စီးအမတ္-၂၀၊ ျမင္း-၁၁၀၊ စစ္သူရဲ-၄၀၀၀ ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေလသည္။ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ၏ စစ္ဗ်ဴဟာ ကၽြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္လည္း ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲတြင္ ေတာင္ငူတပ္သားတို႔ ေအာင္ပြဲရရွိခဲ့သည္။

ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲတြင္ ေအာင္ပြဲရသျဖင့္ မင္းတရားေရႊထီးသည္ ေယာက္ဖေတာ္သူ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာအား ဘုရင့္ေနာင္-ဟူေသာ ဘြဲ႔ကို ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး၏ ဗ်ဴဟာစကၠပ်ိဳ႔တြင္လည္း ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲႏွင့္ ဘုရင့္ေနာင္ဘြဲ႔ ရပံုုအေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။

(ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲ တည္ေနရာ)

ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲသည္ သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ္လည္း ေနာင္ရိုး၏တည္ေနရာႏွင့္ပတ္သက္၍ တိတိက်က် မရွိလွေခ်။ အခ်ဳ႔ိလည္း ေနာင္ရိုးသည္ ျပည္ျမိဳ႔အနီးတြင္ ရွိသည္ဟု မွန္းဆၾကသည္။ ရာဇ၀င္မ်ားတြင္ ေတြ႔ရွိရေသာ ေတာင္ငူတပ္မ်ား စစ္ခ်ီလမ္းေၾကာင္းကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ သုရွင္တကာရြတ္ပိသည္ ေနာင္ရိုးပ်က္ေသာအခါ ပန္းမတီ၀၌ မေန၀ံ႔သျဖင့္ အဂၤပူအထိ ဆုတ္ခြါသြားသည္ဟု သိရပါသည္။ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ၏ အေနာ္ရထာဘက္ျခမ္းတြင္ ပုသိမ္ႏွင့္ ေျမာင္းျမ၏အၾကား၌ ပန္းမတီျမစ္ဟုရွိသည္။ ရာဇ၀င္မ်ားတြင္ ပန္းမ၀တီဟု မွားယြင္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္မည္ဟု ယူဆရသည္။ ပန္းမ၀တီႏွင့္ အိမ္မဲေခ်ာင္း ႏွစ္ျမႊာမကြဲမီ ေခ်ာင္းတရိုးတည္းရွိ၍ မင္းမႏိုင္ေခ်ာင္းဟု ေခၚေၾကာင္း သိရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရင့္ေနာင္ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာတို႔ ေဖာင္ဖြဲ႔၍ ကူးေသာေနရာသည္ ယခု အိမ္မဲ၀န္းက်င္၌ ရွိႏိုင္သည္။ ေနာင္ရိုးအရပ္မွာလည္း ဒါးကျမစ္ႏွင့္ မင္းမႏိုင္ေခ်ာင္းအၾကားတြင္ တည္ရွိေသာ နယ္ေျမပင္ ျဖစ္ႏိုင္စရာရွိပါသည္။ အိမ္မဲအေနာက္ဘက္ကမ္းတြင္ရွိသည္ဟု ဆိုက ပို၍ သင့္ေတာ္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါးကျမစ္ ေတာင္ဘက္ကမ္း၌ရွိေသာ ေဒါင့္ႀကီးအနီး၀န္းက်င္၌ ရွိမည္ဟုလည္း မွန္းဆႏိုင္ပါသည္။

မင္းတရား ေရႊထီးသည္ ေနာင္ရိုးတိုက္ပြဲတြင္ ေအာင္ပြဲရေသာ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာအား ၀တ္ေတာ္မူေသာလက္စြပ္၊ ပတၱျမားလက္ေကာက္တို႔ကို ေပးသနား၍ လႈိင္ျမိဳ႔ကို စားေစသည္။ ေအာင္ပြဲရတပ္မေတာ္သားမ်ားကိုလည္း အထိုက္အေလ်ာက္ အေဆာင္အေယာင္ စားေက်း၊ စားလတ္ ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုေနာက္မွ ေရအား၊ ၾကည္းအားျဖင့္ ျပည္ျမိဳ႔သို႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ေတာ္မူသည္။ မင္းတရားေရႊထီး လုပ္ၾကံခံရျပီးေနာက္ ဘုရင့္ေနာင္သည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၉၁၅၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၆-ရက္ေန႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၅၃) တြင္ နန္းတက္ေတာ္မူသည္။ ဘုရင့္ေနာင္သည္ သကၠရာဇ္ ၉၄၃-ခု၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၅၈၁)၊ နန္းသက္ ၃၂-ႏွစ္၊ သက္ေတာ္ ၆၆-ႏွစ္တြင္ ကံကုန္သည္။

ဦးျမင့္ေစာ (သမိုင္းပါေမာကၡ၊ ပုသိမ္တကၠသိုလ္)

(မဂၤလာေမာင္မယ္ ၂၀၁၀-ခု ေမလ)

ရာဇ၀င္အထၳဳပတၱိလည္းရွိရမယ္.ေမာ္ကြန္းလည္းထိုးေလာက္တယ္

ရာဇ၀င္ အတၳဳပၸတၲိလည္း ရႇိရမယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္း ထိုးေလာက္တယ္ . . . PDF Print Written by ေနထြန္းႏိုင္

ရန္ကုန္ၿမိဳ့ကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ အခ်ဳိ႕အား ေတြ႕ရစဥ္

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္က  ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ဖြဲ႕ဖို႕ ဂ်ပန္ျပည္မႇာကြယ္ တကယ္ဘဲ အသက္နဲ႕လဲလို႕ ဆင္းရဲဒုကၡခံကာ ၾကံစည္တယ္ သူရဲေကာင္းတဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ အာဇာနည္ေတြရယ္ ငါတို႕ ဗမာျပည္ မိဘတိုင္းကရယ္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို သူရဲေကာင္းေတြ ေမြးရမယ္ ငါတို႕ ဗမာျပည္ မိဘအေပါင္းကကြယ္ အာဇာနည္အစစ္ေတြကို ရႇိဖို႕ေမြးရမယ္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္အခ်ိန္က ဂီတစာဆို သဟာယဆရာတင္ ေရးစပ္သီကံုးခဲ့သည့္ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးသီခ်င္း'မႇ စာသားမ်ားျဖစ္သည္။ 'ရာဇ၀င္ အတၴဳပၸတၲိလည္း ရႇိရမယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္း ထိုးေလာက္တဲ့၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရယ္'။ စသည့္ အပိုဒ္က ထိုသီခ်င္းကို အျမဲတေစ မႇတ္မိေနခဲ့ေစသည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး' သီခ်င္း၏ မူလအမည္က 'ဗမာ့သူရဲေကာင္း' ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏႇစ္အခ်ိန္မႇာပင္ အဆိုေတာ္ တကၠသိုလ္မ်ဳိးခ်စ္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ ပြဲဦးထြက္အေနျဖင့္ ပရိသတ္ကို သီဆိုျပခဲ့သည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးသီခ်င္း' ေပၚထြက္လာေစရန္ စည္း႐ံုးေဆာ္ၾသခဲ့သူမႇာ ကာယဗလဦးရႇိန္ ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈ တိုက္ပြဲကာလအတြင္း တပ္သားသစ္မ်ားစြာကို ထိုသီခ်င္းျဖင့္ စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၏ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈကို ပမာတင္၍ ရဲစိတ္သြင္းခဲ့ေသာ သီခ်င္းျဖစ္သည္။

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ ထား၀ယ္စစ္ေၾကာင္း ပုေလာၿမိဳ့သို႔ ေရာက္ရႇိလာစဥ္

 လြတ္လပ္ေရးရရႇိျပီး ေနာက္ပိုင္းကာလ၌ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး' သီခ်င္းကို ကိုျမၾကီး၊ ရဲေဘာ္ခင္ေမာင္လႇႏႇင့္ အျခား အဆိုေတာ္မ်ားစြာက သီဆိုခဲ့ျပီး စစ္ေရးေတးတစ္ပုဒ္ အေနျဖင့္လည္း ထင္ရႇားခဲ့သည္။ ၁၉၀၆ ခုႏႇစ္၌ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားအခ်ဳိ႕ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘာသာကလ်ာဏယု၀အသင္း (YMBA)၊ ထို႔ေနာက္ ၁၉၂၀ ျပည့္ႏႇစ္၌ ေပၚထြက္လာသည့္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ျမန္မာအသင္းခ်ဳပ္ၾကီး (GCBA) ႏႇင့္ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္၊ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏႇစ္ ဆရာစံ အေရးေတာ္ပံု၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၏ လႈပ္ရႇားမႈမ်ား၊ ၁၉၃၆ ခုႏႇစ္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ႏႇင့္ ၁၉၃၈ ခုႏႇစ္၌ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု၊ ၁၉၃၉ ခုႏႇစ္ ဒုတိယကမၻာစစ္မီးႏႇင့္အတူ ေပၚထြက္လာသည့္ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း စသည္ တို႔သည္ ၁၉၀၀ ျပည့္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကာလအတြင္း ခ်န္လႇပ္မရႏိုင္ေသာ သမိုင္းမႇတ္တိုင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႏႇင့္ ေပၚထြက္ခဲ့သည့္ 'ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း'ကို တို႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုးက တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ 'အဂၤလိပ္အခက္၊ ဗမာ့အခ်က္' ဟူေသာမူကို ကိုင္စြဲခဲ့သည္။ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း၏ အတြင္းေရးမႇဴးက သခင္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္သည္။ ''မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အေၾကာင္းတစ္ရပ္သည္ ေရႇာင္တခင္ေပၚေပါက္၍ လာေလသည္။ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းၾကီးတြင္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရႇိေသာ ေဒါက္တာဘေမာ္ႏႇင့္ ေဒါက္တာ သိန္းေမာင္တို႔က အကယ္၍ အလိုရႇိပါက ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ဂ်ပန္၏ အကူအညီကို ရရႇိႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းေပးၾကေလသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔လူသိုက္လည္း ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ စု႐ံုးစည္းေ၀းကာ ဂ်ပန္ အကူအညီ ကိစၥႏႇင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾကေလသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႕အားလံုး သေဘာတူညီၾကသည့္ အခ်က္ တစ္ခ်က္က လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရာတြင္ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံျခားသို႔ ၀ါဒျဖန္႔မႈ ရရႇိ ျဖစ္ေျမာက္ေစရန္ လိုအပ္ေပသည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ ထို႕ထက္တစ္ဆင့္တိုး၍ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီကို ရရႇိႏိုင္မည္ဆိုကလည္း ပို၍ပင္ သင့္ေလွ်ာ္ေကာင္းမြန္မည္ဟု ကြၽႏု္ပ္တို႔ သေဘာရခဲ့ၾကေပသည္။ အထက္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားႏႇင့္ ျပည့္စံုရရႇိေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္အတြင္းမႇေန၍ ၾကံစည္ရန္ လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ သေဘာတူ စဥ္းစားမိခဲ့ၾကေလသည္။ကြၽႏု္ပ္တို႕လူ ငယ္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားထဲက ထိုင္း၊ ဂ်ပန္ သို႔မဟုတ္ တ႐ုတ္ျပည္မ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ရာမႇလည္း ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရႇိေပသည္''ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း၌ ေရးသားခဲ့သည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ရန္ ျဖစ္သည္။ လွ်ဳိ႕၀ႇက္ဆက္သြယ္မႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္-ဗမာ လမ္းမၾကီးကို ျဗိတိသွ်အစိုးရက ပိတ္ခဲ့သည့္အတြက္ အခက္ၾကံဳစရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အေတြး၌ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈတြင္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ လိုအပ္သည့္အျပင္ ျပည္တြင္းမႇ စနစ္တက် စည္း႐ံုးလႈပ္ရႇားမႈမ်ားက အေရးပါေၾကာင္း ခံယူခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းအင္းအားကို အသံုးခ်၍ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေရးဆြဲထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စီမံကိန္းကို သူ၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားက လက္ခံႏိုင္မႈ နည္းပါးခဲ့သည္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၀င္ သခင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေတာ္လႇန္ေရးတိုက္ပြဲ အတြက္ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တစ္ခုခုမႇ အကူအညီယူရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ေစလႊတ္မည့္သူကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ မူလက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ သခင္ေက်ာ္စိန္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျဗိတိသွ်အစိုးရက ဖမ္း၀ရမ္း ထုတ္ထားသည္။ မူလ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည့္ သခင္ေက်ာ္စိန္မႇာ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ပင္ ဖမ္း၀ရမ္း ထုတ္ခံထားရသည့္ သခင္လႇျမိဳင္ကို အစားထိုး ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ သခင္လႇျမိဳင္တို႕၏ ခရီးဦးတည္ရာက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ကုန္းလမ္း ပိတ္ထားသျဖင့္ ေရလမ္းကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၏ အကူအညီျဖင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသြား ဟိုင္လီမီးသေဘာၤေပၚ၌ တ ႐ုတ္၀တ္စံုမ်ား ၀တ္ဆင္ ႐ုပ္ဖ်က္လ်က္ အမိြဳင္သို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုခရီးက ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အေရးပါလာမည့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ျဖစ္ေပၚေစရန္ လမ္းစ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔၏ ဖိႏႇိပ္မႈကို စိတ္ရႇည္စြာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရး အတုအေယာင္သာ ေပးျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္မေပးျခင္း၊ လူထုအား မတရားညႇင္းပန္းျခင္း၊ လူထုထံမႇ ပစၥည္းဥစၥာ ရႇိသမွ်ကိုလည္း အဓမၼသိမ္းပိုက္ခဲ႕ျခင္း၊ ဒီမိုကေရစီလြတ္လပ္ေရးႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးဟူသည္ကို စိုးစဥ္းမွ် မက်န္ေအာင္ ဂ်ပန္တို႔က လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း စာအုပ္တြင္ ေျပာဆိုခဲ႕သည္ . . . ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႕ အမိြဳင္ေရာက္ရႇိခဲ့ျပီး အဆင္မေျပမႈမ်ားႏႇင့္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မႇာပင္ ဂ်ပန္ အစိုးရမႇ ေစလႊတ္ခဲ့သည့္ ကာနယ္ဆူဇူကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရႇိလာသည္။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တစ္ဦး အျဖစ္ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာ လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းမႇ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရႇားမႈ အဖြဲ႕မ်ားႏႇင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ျပီး ျပည္တြင္းမႇ အဖြဲ႕မ်ား၏ သတင္းေပးခ်က္အရ အမိြဳင္တြင္ ေရာက္ရႇိေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ ဆက္သြယ္မႈရရန္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႕ႏႇင့္ ဆက္သြယ္မႈရခဲ့ၿပီး ၁၉၄၀ ျပည့္ႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ တိုက်ိဳၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရႇိခဲ့သည္။ ကာနယ္ဆူဇူကီး၏ ခ်ိတ္ဆက္မႈျဖင့္ ဂ်ပန္အရာရႇိမ်ားႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး စီမံကိန္း'တစ္ရပ္ကို ေရးဆြဲ တင္သြင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုစီမံကိန္းကို ဂ်ပန္စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္က ျပင္ဆင္ခ်က္ အနည္းငယ္ျဖင့္ အတည္ျပဳခဲ့ျပီး 'မီနာမီကိုင္ကန္' ေခၚ 'ေတာင္ပိုင္းေဒသဆိုင္ရာ' အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည္။ ကာနယ္ဆူဇူကီးႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႔ကို ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စီမံကိန္းအတိုင္း သင့္ေတာ္သလို ေဆာင္ရြက္ရန္ လႊဲအပ္လိုက္သည္။ေငြအား၊ လူအားႏႇင့္ လက္နက္အင္အား အကူအညီေပးမည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ မတ္လ ၃ရက္ေန႔၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ျပန္လည္ ေရာက္ရႇိလာသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမႇ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ဆန္တင္ရန္လာေသာ ဆြန္တန္မ႐ူးသေဘာၤျဖင့္ လိုက္ပါလာျခင္း ျဖစ္သည္။ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာပင္ လာေရာက္ခဲ့သည္။ သြားစဥ္က ကဲ့သို႕ ႐ုပ္ဖ်က္ထားသည္။ ထိုသေဘၤာမႇာ ပုသိမ္တြင္ ဆိုက္ကပ္သည္။ ပုသိမ္မႇ တစ္ဆင့္ ရန္ကုန္သို႔ မီးသေဘာၤျဖင့္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္လႇျမိဳင္က ဂ်ပန္၌ က်န္ေနခဲ့သည္။ ရန္ကုန္သို႕ ေရာက္ရႇိသည္ႏႇင့္ ဂ်ပန္၌ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး စီမံကိန္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။ သခင္လူငယ္ သံုးဆယ္ကို ဂ်ပန္သို႔ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာ ေစလႊတ္မည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ မတ္လမႇ ဇူလိုင္လအထိ 'ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္' ျဖစ္လာမည့္ သခင္လူငယ္သံုးဆယ္ကို ေလးဖြဲ႕ခြဲ၍ ဂ်ပန္သို႔ စစ္ပညာသင္ယူရန္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ဘက္ရႇိ ဟိုင္နန္ကြၽန္းႏႇင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေရႇ႕ေတာင္ဘက္ရႇိ တိုင္၀မ္ကြၽန္း(ေဖာ္မိုဆာကြၽန္း) တို႕တြင္ သင္ယူခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔၌ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္ေဇယ်ာႏႇင့္ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြတို႕ ႏႇစ္ဦး၊ ပဏာမ ပထမအသုတ္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း၌ သူပုန္ထရန္ႏႇင့္ ေစ့ေဆာ္ႏိႈးဆြေပးရန္ အတြက္ ျဖစ္သည္။ ဒီဇင္ဘာလ အတြင္း၌ပင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားမႇာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ရန္အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရႇိလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (BIA)ကို ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အင္အားျဖင့္ တည္ေထာင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ စစ္ေၾကာင္းေလးေၾကာင္း ျဖန္႔ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ယိုးဒယားစစ္ေၾကာင္း၊ ထား၀ယ္စစ္ေၾကာင္း၊ ျမိတ္စစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ ေမာ္လျမိဳင္စစ္ေၾကာင္း တို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏႇစ္ ႏႇစ္ဦးပိုင္းမႇ စတင္ျပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္အကူအညီျဖင့္ ဆက္တိုက္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျပီး ျဗိတိသွ်ကို တိုက္ထုတ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ တိုက္ထုတ္ေနရင္းကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လြတ္လပ္ေရးေပးမည္ ဆိုေသာ ဂ်ပန္အစိုးရ၏ မသိက်ိဳးကြၽံ ျပဳမႈမ်ားက သိသာလာသည္။ ထိုအခ်ိန္ကပင္ ဂ်ပန္ကို ဆက္လက္ တြန္းလႇန္ရန္ ဟူေသာ အသိမႇာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ႏႇင့္ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းသူမ်ား၏ စိတ္၌ ကိန္းေအာင္းလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ျပီးသည့္ေနာက္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖင့္ ဂ်ပန္တို႔က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္မႇ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္(BDA) ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္၏ ဗမာျပည္စစ္တပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၃ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔၌ ဂ်ပန္တို႕က ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့သည္။ ထိုလြတ္လပ္ေရးမႇာ ေရႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရးမွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဂ်ပန္အကူအညီျဖင့္ ျဗိတိသွ်ကို ေတာ္လႇန္ခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းသည္ ဂ်ပန္တို႕၏ ဖက္ဆစ္စနစ္၊ ေရႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရးတို႔ႏႇင့္ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ခဲ့ျပန္သည္။ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ကို အင္အားနည္းေစရန္ ဂ်ပန္တို႔က ဖန္တီးခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႕၏ ဖိႏႇိပ္မႈကို စိတ္ရႇည္စြာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရး အတုအေယာင္သာေပးျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ မေပးျခင္း၊ လူထုအား မတရား ညႇင္းပန္းျခင္း၊ လူထုထံမႇ ပစၥည္းဥစၥာ ရႇိသမွ်ကိုလည္း အဓမၼသိမ္းပိုက္ခဲ့ျခင္း၊ ဒီမိုကေရစီ လြတ္လပ္ေရးႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးဟူသည္ကို စိုးစဥ္းမွ် မက်န္ေအာင္ ဂ်ပန္တို႕က လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရး သမိုင္းစာအုပ္၌ ထည့္သြင္းေရးသား ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ၁၉၄၄ ခုႏႇစ္၊ မဟာမိတ္တပ္မ်ား အင္အားေကာင္းလာခ်ိန္၌ ျပန္႔က်ဲလ်က္ရႇိေသာ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ႏႇင့္ မ်ိဳးခ်စ္မ်ားကို ေျပာက္က်ားစနစ္ျဖင့္ ဂ်ပန္မ်ားကို ေတာ္လႇန္မႈ ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။ မဟာမိတ္မ်ားႏႇင့္ ပူးေပါင္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏႇစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔က ေတာ္လႇန္ေရးပန္းျခံ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုေန႔က ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းသည္ မဟာမိတ္မ်ားကို တိုက္ဟန္ျပဳျပီး ဂ်ပန္ကို ျပန္လည္ ေတာ္လႇန္မည့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းျဖစ္သည္။ မိန္႔ခြန္း၏ အဆံုးပိုင္း၌ 'ဗမာ့ ရန္သူကို ေခ်မႈန္းၾက၊ အနီးကပ္ဆံုးရန္သူကို ေခ်မႈန္းၾက'ဟု ထည့္သြင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏႇစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္မူ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႕လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ အမည္ ခံယူျပီး ဂ်ပန္တို႔အား စစ္ေၾကညာခဲ့သည္။ ထိုစစ္ေၾကညာခ်က္ျဖင့္ မဟာမိတ္တို႔၏ အကူအညီယူကာ ဂ်ပန္တို႔ကို ျပန္လည္ တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ နည္းတူ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ျဗိတိသွ်အစိုးရႏႇင့္ ႏႇလံုးရည္တိုက္ပြဲ စတင္မည့္ ႏႇစ္ကာလနိဒါန္းအစ ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ကို စစ္ေၾကညာခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ကိုမူ ေတာ္လႇန္ေရးေန႔ (ယခု တပ္မေတာ္ေန႔)အျဖစ္ က်င္းပခဲ့သည္မႇာ ယေန႔တိုင္ ျဖစ္ပါသည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ၁။ သခင္ေအာင္ဆန္း (ဗိုလ္ေတဇ) ၂။ သခင္႐ႈေမာင္ (ဗိုလ္ေန၀င္း) ၃။ သခင္လႇေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ) ၄။ သခင္ေအာင္သန္း (ဗိုလ္စၾကာ) ၅။ သခင္စံလိႈင္ (ဗိုလ္ေအာင္) ၆။ သခင္လႇျမိဳင္ (ဗိုလ္ရန္ေအာင္) ၇။ သခင္ဘဂ်မ္း (ဗိုလ္လေရာင္) ၈။ သခင္ထြန္းခင္ (ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ) ၉။ သခင္ခင္ေမာင္ဦး (ဗိုလ္တာရာ) ၁၀။ သခင္ထြန္းလြင္ (ဗိုလ္ဗလ) ၁၁။ သခင္ေက်ာ္စိန္(ဗိုလ္မိုးညိဳ) ၁၂။ သခင္ေစာလြင္ (ဗိုလ္မင္းေခါင္) ၁၃။ သခင္စံျမ (ဗိုလ္ေတာက္တိန္) ၁၄။ သခင္ေငြ (ဗိုလ္ေစာေအာင္) ၁၅။ သခင္သစ္ (ဗိုလ္ေစာေနာင္) ၁၆။ သခင္ေအးေမာင္(ဗိုလ္မိုး) ၁၇။ သခင္သန္းတင္ (ဗိုလ္ျမဒင္) ၁၈။ သခင္သန္းတင္(ဗိုလ္သန္းတင္) ၁၉။ သခင္ထြန္းအုပ္ ၂၀။ ကိုလႇေမာင္ (ဗိုလ္ေဇယ်) ၂၁။ ကိုထြန္းရႇိန္ (ဗိုလ္ရန္ႏိုင္) ၂၂။ ကိုေရႊ (ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ) ၂၃။ ကိုတင္ေအး (ဗိုလ္ဘုန္းျမင့္) ၂၄။ ကိုေအာင္သိန္း (ဗိုလ္ရဲထြဋ္) ၂၅။ ကိုသန္းညြန္႔ (ဗိုလ္ဇင္ေယာ္) ၂၆။ ကိုလႇ (ဗိုလ္မင္းေရာင္) ၂၇။ ကိုထြန္းေရႊ (ဗိုလ္လင္းယုန္) ၂၈။ ကိုစိုး(ဗိုလ္ျမင့္ေအာင္) ၂၉။ ကိုေဆာင္း(ဗိုလ္ထိန္၀င္း) ၃၀။ ကိုေမာင္ေမာင္ (ဗိုလ္ၪာဏ) ကိုးကားစာရင္း။ တပ္မေတာ္သမိုင္း (၁၈၂၄-၁၉၄၅၊ ပထမတြဲ- ၁၉၉၄ခုႏႇစ္)၊ စစ္ခ်ီစစ္ေရးေတးသီခ်င္းမ်ား(၁၉၉၅ ခုႏႇစ္)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင္႕ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္(ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္မင္းေခါင္(ေရႊတူ) ျပဳစု- ၁၉၇၄ခုႏႇစ္)၊ ဗမာ့ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း (ဗိုလ္မႇဴးဘေသာင္း(ေမာင္သုတ)ျပဳစု- ၁၉၆၇ခုႏႇစ္)ႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေရးသားသည့္ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း(တကၠသိုလ္ေန၀င္း ျမန္မာျပန္- ၁၉၅၅ခုႏႇစ္)