မဲသေ၀ါ၏ ပထမဆံုး တန္ျပန္ေအာင္ပြဲ (H-575241)
မဲသေ၀ါေဒသ အေရးအခင္းဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ စစ္သမိုင္းမွာ အျပင္းထန္ဆံုး၊ တစ္ေနရာတည္းမွာ ရန္သူအမ်ဳိးအစား အစံုလင္ဆံုး၊ ႏွစ္ဖက္ အက်အဆံုးအမ်ားဆံုးေသာ တိုက္ပြဲႀကီးတစ္ခုပါ… ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုမွဳ အေရးအခင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ၿမဳိ႕ေပၚမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေနတာကို ေသာင္းက်န္းသူေတြအေနနဲ႔ အခြင့္ေကာင္းယူ၊ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ၿပီး စင္ၿပဳိင္အစိုးရ ထူေထာင္ဖို႔အထိ အစီအစဥ္ ရွိခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ေရာေထြးေနတဲ့ စစ္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲ ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး…
ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုမွဳ အေရးအခင္းေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ရာမွ တပ္မေတာ္ဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္… ဒီလို ႏိုင္္ငံေတာ္ အာဏာကို ထိန္းသိမ္းၿပီး ေနာက္ရွစ္ရက္အၾကာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ KNU ေခါင္းေဆာင္တဲ့ မဒတ(ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု) ေသာင္းက်န္းသူ တပ္ေပါင္းစုဟာ မဲသေ၀ါေဒသရဲ႕ ေရွ႕ကာစခန္းျဖစ္တဲ့ အံ့ေက်ာ္ကုန္းစခန္းကို သာလြန္အင္အားသံုးကာ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ရာမွ အစျပဳၿပီး မဲသေ၀ါတိုက္ပြဲႀကီး အစျပဳခဲ့ရပါတယ္…
တိုက္ပြဲမျဖစ္မီမွာ မဲသေ၀ါေဒသရဲ႕ တပ္အခင္းအက်င္းကေတာ့ ဒီလိုပါ… ေရွ႕တန္း ခလရ (၇၆) ဟာ စစ္ေၾကာင္းဌာနခ်ဳပ္ ႏွစ္ခုႏွင့္ တပ္ခြဲ ေလးခြဲကို မဲသေ၀ါေဒသမွာျဖန္႔ခြဲထားၿပီး က်န္တပ္ခြဲကို ရွမ္းရြာသစ္စခန္းမွာ ေရွ႕တန္း ခလရ (၇၇) ရဲ႕ ကြပ္ကဲမွဳေအာက္မွာ တပ္ျဖန္႔ထားပါတယ္… မဲသေ၀ါေဒသမွာ ခလရ (၇၆) ရဲ႕ တပ္ျဖန္႔ထားပံုကေတာ့ -
၁ ။ စစ္ေၾကာင္း (၁) စစ္ေၾကာင္းရံုးႏွင့္ တပ္စု တစ္စု ေမာရလီစခန္း
၂ ။ စစ္ေၾကာင္း (၂) စစ္ေၾကာင္းရံုးႏွင့္ တပ္စိတ္ ႏွစ္စိတ္ ကဆာနလီစခန္း
၃ ။ တပ္ခြဲ တစ္ခြဲ မဲသေ၀ါ ပင္မစခန္း
၄ ။ တပ္ခြဲရံုးႏွင့္ တပ္စိတ္ ေလးစိတ္ ပြဳိင့္ (၉၆၂) စခန္း
၅ ။ တပ္ခြဲရံုးႏွင့္ တပ္စု တစ္စု ပြဳိင့္ (၈၆၅) စခန္း
၆ ။ တပ္စု တစ္စု အံ့ေက်ာ္ကုန္းစခန္း
၇ ။ တပ္ခြဲရံုးႏွင့္ တပ္စု ေလးစု လွဳပ္ရွား အရန္ အျဖစ္ထားရွိၿပီး
ပြဳိင့္ (၁၇၇၈) တ၀ိုက္မွာ တပ္ခြဲရံုးႏွင့္ တပ္စုႏွစ္စု၊ ပြဳိင့္ (၉၆၂) တ၀ိုက္မွာ တပ္စု တစ္စု၊ ပြဳိင့္ (၈၆၅) တ၀ိုက္မွာ တပ္စု တစ္စု လွဳပ္ရွား စိုးမိုးထားပါတယ္…
KNU နဲ႔ မဒတ အင္အားစုေတြဟာ အံ့ေက်ာ္ကုန္းကို ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔မွာ သာလြန္အင္အားသံုး တိုက္ခိုက္ၿပီးေနာက္မွာ အဆင့္ျမင့္ ဒံုးက်ည္ေတြျဖစ္တဲ့ ၂.၇၅ လက္မ ဒံုးက်ည္ေတြ၊ ၈၄ မမ၊ ၇၅ မမ ႏွင့္ ၅၇ မမ ေနာက္ပြင့္ရိုင္ဖယ္ေတြ၊ ၈၂ မမ ႏွင့္ ၆၀ မမ စိန္ေျပာင္းေတြ၊ RPG ဒံုးက်ည္ေတြ၊ ၃.၅ လက္မ ေလာင္ခ်ာေတြ၊ .၅၀ လက္မ စက္ေသနတ္ႀကီးေတြနဲ႔ အျခား လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစံုကို အသံုးျပဳၿပီး က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တပ္မေတာ္စခန္းေတြကို ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္…
တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းေတြရဲ႕ အေျခအေနကေတာ့ ရန္သူက သာလြန္အင္အားသံုး တိုက္ခိုက္မွဳေတြေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ က်ည္ဆန္ကုန္လာတာေတြေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ KNU နဲ႔ မဒတ တို႔အေနနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ ခဲယမ္းနဲ႔ ရိကၡာေတြကို ေသာင္းရင္းျမစ္တေလွ်ာက္ ပဲ့ခ်ိတ္စက္ေလွေတြ အသံုးျပဳၿပီး ပို႔ေဆာင္ျဖည့္တင္းႏိုင္မွဳေတြေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ တပ္မေတာ္ဟာ ဆက္လက္မခုခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလမွာ ကဆာနလီစခန္း၊ ပြဳိင့္ (၉၆၂) စခန္းနဲ႔ မဲသေ၀ါပင္မစခန္း ေတြကေန ဆုတ္ခြာေပးလိုက္ရၿပီး ေမာရလီေတာင္ၾကားမွာ စုစည္းၿပီး ခုခံခဲ့ရပါေတာ့တယ္…
ဒါေတြေၾကာင့္ အထက္ဌာနခ်ဳပ္ကလည္း မဲသေ၀ါစစ္မ်က္ႏွာအတြက္ စစ္ကူတပ္မ်ား ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္… ခမရ (၃)၊ ခမရ (၄)၊ ခမရ (၆)၊ ခမရ (၇)၊ ခလရ (၇၅)၊ ခလရ (၇၈)၊ ခလရ (၈၀)၊ ခလရ (၈၁) ႏွင့္ ခလရ (၈၂) တို႔ကို မဲသေ၀ါေဒသဆီ စစ္ကူေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္… ခလရ (၇၇) ကေတာ့ ရွမ္းရြာသစ္စခန္းကေန လိုအပ္တဲ့ ကုန္းေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္း ေထာက္ပံ့မွဳေတြကို ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရပါတယ္… ဒါေပမယ့္လည္း ရန္သူဟာ ရွမ္းရြာသစ္စခန္းနဲ႔ ပြဳိင့္ (၈၆၅) ၾကားကေန အခိုင္အမာ ျဖတ္ေတာက္ပိတ္ဆို႔ထားတာေၾကာင့္ စစ္ကူတပ္ေတြဟာ မဲသေ၀ါေဒသကို အခ်ိန္မီ လြယ္လြယ္ကူကူ မေရာက္ရွိႏိုင္ခဲ့ပါဘူး…ဒါ့အျပင္ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း ရွည္လ်ားျခင္း၊ ေရႀကီးတဲ့ေခ်ာင္းေတြ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ စစ္ကူခ်ီလာတဲ့ တပ္ေတြကို ေႏွာင့္ေႏွးေစခဲ့ပါတယ္…
စစ္ကူတပ္မ်ား အဆက္မျပတ္ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္စခန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စြန္႔လႊတ္ၿပီးခ်ိန္ျဖစ္ေနပါၿပီ… ဒါ႔အျပင္ ရန္သူဟာလည္း မဲသေ၀ါေဒသ တစ္ခုလံုးကို ၀ိုင္းပတ္ေခ်မွဳန္းဖို႔ ထိုးစစ္ဆင္ေနခ်ိန္ပါ… ဒီ့အတြက္ စစ္ကူေရာက္လာတဲ့တပ္ေတြဟာ ရန္သူကို တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ထက္ ၀ိုင္းပတ္လာတဲ့ ရန္သူေတြကို ထိေတြ႔ရင္ဆိုင္ ဟန္႔တားေနရတာေၾကာင့္ အရန္တပ္မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္… အရန္တပ္ မရွိတာေၾကာင့္ စစ္ကူေရာက္လာတဲ့ တပ္ေတြအတြက္ ရိကၡာေထာက္ပ့့ံေရး အခက္အခဲ ရွိလာခဲ့ပါတယ္… မဲသေ၀ါပင္မစခန္းကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရခ်ိန္မွာ စုပံုရိကၡာေတြကို မီးရွဳိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့ရတာေၾကာင့္ မဲသေ၀ါေဒသမွာရွိေနတဲ့ တပ္ရင္း (၁၀) ရင္းအတြက္ ရိကၡာအခက္အခဲက ရွိေနပါတယ္… အနီးဆံုး စုပံုရိကၡာရွိေနတဲ့ စခန္းဟာ ရွမ္းရြာသစ္စခန္းပါ… က်န္တပ္ေတြနဲ႔ (၁၆) မိုင္ေလာက္ေ၀းပါတယ္… ဒီရိကၡာေတြကို လူအားနဲ႔ သယ္ယူေနရတာေၾကာင့္ ရိကၡာဖူလံုေအာင္ေ၀ငွဖို႔ အခက္အခဲ ရွိေနပါတယ္… ရိကၡာ တစ္ႀကိမ္သယ္ယူေ၀ငွၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ရိကၡာသြားသယ္ေနစဥ္မွာ တပ္ရင္းေတြဟာ ရိကၡာကိုအၿမဲတမ္း ဆန္႔စားေနရတဲ့အျဖစ္ပါ… မဲသေ၀ါတိုက္ပြဲရဲ႕ ပထမပိုင္းဟာ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းေတြ ရိကၡာျပတ္ေတာက္မွဳျပႆနာ အထူးႀကဳံေတြ႔ေနရၿပီး ရန္သူရဲ႕ေခတ္မီလက္နက္မ်ဳိးစံုနဲ႔ စုၿပဳံပစ္ခတ္မွဳဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစားရတဲ့ကာလ၊ အထိအခိုက္ အက်အဆံုး အမ်ားဆံုးကာလပဲ ျဖစ္ပါတယ္…
ပြဳိင့္ (၈၆၅) စခန္းဟာ ကနဦးက ေရွ႕တန္း အမွတ္ (၄၄) ေျချမန္တပ္မဌာနခ်ဳပ္ အေျခစိုက္ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရွ႕တန္း အမွတ္ (၆၆) ေျချမန္တပ္မဌာနခ်ဳပ္ အေျခစိုက္ထားပါတယ္… ရန္သူဟာ မဲသေ၀ါ ပင္မစခန္းကို သိမ္းပိုက္ရရွိၿပီးေနာက္မွာ ကြပ္ကဲမွဳတည္ရွိရာ ပြဳိင့္ (၈၆၅) စခန္းကို ထိုးေဖာက္တိုက္ခိုက္ဖို႔ ႀကဳိးစားလာခဲ့ပါတယ္… ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ မဲေပါေခ်ာင္း၀ဖက္ ေတာင္ေၾကာမွတဆင့္ အဆင့္ဆင့္ေျခကုပ္ယူၿပီး ရန္သူဟာ ေျမပံုညႊန္း (H-575241) နဲ႔ (H-580242) ေတာင္ေၾကာမ်ားကို သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္… ေမာရလီစခန္းကိုလည္း လက္ပစ္ဗံုး၊ မီးေလာင္ဗံုးမ်ားအသံုးျပဳၿပီး အနီးကပ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတာပါ… ကြပ္ကဲမွဳဌာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ ပြဳိင့္ (၈၆၅) စခန္းကိုလည္း ၿခိမ္းေျခာက္လာခဲ့ပါတယ္… ဒါေၾကာင့္ ခမရ (၄) ကို ၄င္းေတာင္ေၾကာမွာရွိေနတဲ့ ရန္သူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ထားလိုက္ရပါတယ္… ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ပြဳိင့္ (၉၆၂) စခန္းကို ခမရ (၆) ကေန သိမ္းပိုက္ေျခကုပ္ယူၿပီး ပြဳိင့္ (၁၇၇၈) ေတာင္ကုန္း၊ အံ့ေက်ာ္ကုန္းႏွင့္ ကဆာနလီရွိ ရန္သူေတြကို ခမရ (၆)၊ ခမရ (၇)၊ ခလရ (၇၈)၊ ခလရ (၈၁) တို႔ကေန ရင္ဆိုင္ထားလိုက္ၾကပါတယ္… ပြဳိင့္ ( ၁၆၀၁) မွာရွိေနတဲ့ရန္သူကိုေတာ့ ခလရ (၈၀)၊ ခလရ (၈၂) တို႔က ရင္ဆိုင္ထားပါတယ္… ခလရ (၇၅)၊ ခလရ (၇၆) ႏွင့္ ခမရ (၃) က စစ္ေၾကာင္း (၂) နဲ႔ တပ္ခြဲ ႏွစ္ခြဲတို႔ဟာလည္း ေမာရလီေတာင္ေၾကာမွာ ရန္သူ႔ထိုးစစ္ကို ခုခံေနခဲ့ရပါတယ္…
ဒီလိုနဲ႔ပဲ KNU ေခါင္းေဆာင္ ဘိုျမဟာ မဒတအဖြဲ႔အစည္းအေပၚ ေခါင္းေဆာင္မွဳရယူဖို႔ မီးကုန္ယမ္းကုန္သံုးတဲ့ မဲသေ၀ါတိုက္ပြဲႀကီးမွာ ရန္သူအင္အား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို တပ္မေတာ္တပ္ရင္း ၁၀ ရင္းက အနီးကပ္ ရင္ဆိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတာေၾကာင့္ ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္ျခင္းမရွိပဲ အရန္တပ္ေတြအားလံုး ေဒသႏၱရ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ေနၾကရတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ႀကဳံၾကရပါေတာ့တယ္… အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ အလ်ဥ္မီေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္တာေၾကာင့္လည္း တပ္ေတြဟာ ရိကၡာျပတ္ေတာက္မွဳ ႀကဳံေတြ႔ရၿပီး ငွက္ေပ်ာအူနဲ႔ ပုတတ္ဥေတြ တူးစားၾကရတဲ့ အျဖစ္ကို ႀကဳံၾကရပါေတာ့တယ္…
ဒီလိုအေျခအေနေတြမွာပဲ မဲသေ၀ါေဒသရဲ႕ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမွဳအဖြဲ႔မွဴးဟာ ရွမ္းရြာသစ္မွတဆင့္ မဲသေ၀ါေဒသ ပြဳိင့္ (၈၆၅) စခန္းကို ၁၉၈၈ ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ ေရာက္ရွိလာၿပီးေတာ့ စစ္ဆင္ေရးကို အနီးကပ္ ကြပ္ကဲပါေတာ့တယ္… မဲသေ၀ါေဒသကို ကားလမ္း၊ လွည္းလမ္းေတြ အျမန္ေဖာက္လုပ္ေစၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေထာက္ပံ့မွဳကို ဦးစားေပး ျဖည့္တင္းေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါတယ္… လက္နက္ခဲယမ္းနဲ႔ ရိကၡာေတြကို အဆက္မျပတ္ ပို႔ေဆာင္ ျဖည့္တင္းၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထိုးစစ္ကို စတင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္…
ေျမပံုညႊန္း H – 575241 မွာရွိေနတဲ့ ရန္သူကို မူလက ခမရ (၄) က ရင္ဆိုင္ခဲ့တာပါ… ဒါေပမယ့္ စစ္ဆင္ေရး အဆင့္ (၁) ကို စတင္ခ်ိန္မွာ ခမရ (၄) အေနနဲ႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူ မ်ားျပားလြန္းေနပါတယ္… တပ္ရင္းတစ္ရင္းလံုးမွာ အင္အား ၁၆၀ ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တဲ့အတြက္ ခမရ (၄) ကို အနားေပးၿပီး ခမရ (၃) ကို ထိုးစစ္အဆင့္ (၁) အတြက္ တာ၀န္ေပးခဲ့ပါတယ္…
ေျမပံုညႊန္း H – 575241 ရွိရန္သူကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ အမွတ္ (၆၆) ေျချမန္တပ္မဌာနခ်ဳပ္ ဒုတိယတပ္မမွဴးက သတိေပးအမိန္႔ ထုတ္ျပန္ထားတာေၾကာင့္ ခမရ (၃) တပ္ရင္းမွဴးဟာ ၁၉၈၈ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၂၄ ရက္ နဲ႔ ၂၅ ရက္ေန႔ တို႔မွာ ခမရ (၄) စစ္ေၾကာင္း (၁) ႏွင့္ စစ္ေၾကာင္း (၂) ေနရာေတြကေန ရန္သူ႔ေနရာကို ျမင္ကြင္းမ်ဳိးစံုမွ အေသးစိတ္ ေလ့လာေထာက္လွမ္းမွဳေတြ ျပဳလုပ္ထားခဲ့ပါတယ္… ၁၉၈၈ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔၊ ခမရ (၄) နဲ႔ ခမရ (၃) တို႔ တာ၀န္လဲလွယ္ၾကၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ခမရ (၃) တပ္ရင္းမွဴးဟာ ရန္သူ႔ေတာင္ကုန္း H – 575241 ကို စစ္ေၾကာင္း (၁) ရွိရာေနရာကေန တိုက္ခိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ…
ရန္သူ႔စခန္းဟာ လက္ရွိရင္ဆိုင္ထားရာေနရာကေနၾကည့္ရင္ ကိုက္ ၂၀၀ ေလာက္သာေ၀းတာပါ… ၾကားမွာ ေျမနိမ့္ေတာင္ေၾကာတစ္ခု ရွိၿပီး ၀ါးပိုး၀ါးပင္ေတြကလည္း ေပါက္ေရာက္ေနပါတယ္… စစ္ေၾကာင္းေနရာဟာ ရန္သူ႔စခန္းထက္ အနည္းငယ္ျမင့္မားတယ္ ထင္ရေပမယ့္ တကယ္တမ္း ရန္သူ႔စခန္းကို သြားမယ္ဆိုရင္ ပထမမွာ အဆင္းဆင္းၿပီး ျပန္ေမာ့တက္ရမွာပါ… ရန္သူနဲ႔ ရင္ဆိုင္ထားတဲ့ အကြာအေ၀းကလည္္း ကိုက္ ၂၀၀ ေလာက္သာ ရွိတာေၾကာင့္ ရန္သူဟာ ေန႔ေရာ ညပါ လက္နက္ႀကီး၊ လက္နက္ငယ္တို႔နဲ႔ ႀကဳိၾကား ပစ္ခတ္ေနပါတယ္… အထူးသျဖင့္ မနက္ခင္း အိပ္ယာထခ်ိန္၊ စားေသာက္ခ်ိန္နဲ႔ ညေနေစာင္းခ်ိန္ေတြမွာ ပိုမိုပစ္ခတ္တာကို ခံရပါတယ္… ဒါေၾကာင့္ ရန္သူကို ျပန္လည္ပစ္ခတ္ေနရသလို ကတုတ္က်င္းေတြကိုလည္း ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပင္ဆင္မွဳေတြ လုပ္ၾကရပါတယ္…
ရန္သူအင္အား ၁၅၀ ေလာက္မွာ ရင္ဆိုင္ထားတဲ့ ရန္သူအင္အားဟာ ၃၀ ေလာက္သာရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ က်န္အင္အား ၁၂၀ ေလာက္က မဲေပါေခ်ာင္း၀ကေန ေတာင္ေၾကာတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို အေထာက္အကူ ျပဳေပးထားတာပါ… အနီးကပ္ ရင္ဆိုင္ထားတဲ့ အင္အား ၃၀ ကို ၃ရက္တစ္ႀကိမ္ အသစ္လဲလွယ္ေပးျခင္းနဲ႔ လူေတြကို အနားေပးထားပါတယ္… ဒါ႔အျပင္ စားေသာက္ေရးအတြက္ ထမင္းထုပ္ေတြႏွင့္ ၀ါးဆစ္ေရဘူးေတြကိုလည္း မျပတ္လပ္ေအာင္ ပို႔ေပးေနတာကို ေတြ႔ရသလို ၄င္းတို႔ရဲ႕ ေခါင္ကတုတ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ေန႔ညမျပတ္ တူးေဖာ္ေနၾကတာကိုလည္း ေထာက္လွမ္းသိရွိေနရပါတယ္…
ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြဟာ တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းေတြ ရွိရာကို ဦးတည္ေဖာက္လုပ္ေနၾကတာပါ… ေတာင္ေၾကာရဲ႕ေျမသားဟာ ေက်ာက္စရစ္ေျမ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ပစ္ခတ္မွဳေတြၾကားထဲကေနပဲ ရန္သူဟာ ဆက္သြယ္ေရးေျမာင္းေတြကို လူတစ္ရပ္ေက်ာ္နက္ေအာင္ တူးႏိုင္ခဲ့တာကို တိုက္ပြဲၿပီးခ်ိန္မွာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္…
http://tyrinonote.wordpress.com(မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
No comments:
Post a Comment