ရာဇ၀င္အထၳဳပတၱိလည္းရွိရမယ္.ေမာ္ကြန္းလည္းထိုးေလာက္တယ္

ရာဇ၀င္ အတၳဳပၸတၲိလည္း ရႇိရမယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္း ထိုးေလာက္တယ္ . . . PDF Print Written by ေနထြန္းႏိုင္

ရန္ကုန္ၿမိဳ့ကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ အခ်ဳိ႕အား ေတြ႕ရစဥ္

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္က  ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ဖြဲ႕ဖို႕ ဂ်ပန္ျပည္မႇာကြယ္ တကယ္ဘဲ အသက္နဲ႕လဲလို႕ ဆင္းရဲဒုကၡခံကာ ၾကံစည္တယ္ သူရဲေကာင္းတဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ အာဇာနည္ေတြရယ္ ငါတို႕ ဗမာျပည္ မိဘတိုင္းကရယ္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းလို သူရဲေကာင္းေတြ ေမြးရမယ္ ငါတို႕ ဗမာျပည္ မိဘအေပါင္းကကြယ္ အာဇာနည္အစစ္ေတြကို ရႇိဖို႕ေမြးရမယ္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္အခ်ိန္က ဂီတစာဆို သဟာယဆရာတင္ ေရးစပ္သီကံုးခဲ့သည့္ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးသီခ်င္း'မႇ စာသားမ်ားျဖစ္သည္။ 'ရာဇ၀င္ အတၴဳပၸတၲိလည္း ရႇိရမယ္၊ ေမာ္ကြန္းလည္း ထိုးေလာက္တဲ့၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းရယ္'။ စသည့္ အပိုဒ္က ထိုသီခ်င္းကို အျမဲတေစ မႇတ္မိေနခဲ့ေစသည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး' သီခ်င္း၏ မူလအမည္က 'ဗမာ့သူရဲေကာင္း' ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏႇစ္အခ်ိန္မႇာပင္ အဆိုေတာ္ တကၠသိုလ္မ်ဳိးခ်စ္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ ပြဲဦးထြက္အေနျဖင့္ ပရိသတ္ကို သီဆိုျပခဲ့သည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးသီခ်င္း' ေပၚထြက္လာေစရန္ စည္း႐ံုးေဆာ္ၾသခဲ့သူမႇာ ကာယဗလဦးရႇိန္ ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈ တိုက္ပြဲကာလအတြင္း တပ္သားသစ္မ်ားစြာကို ထိုသီခ်င္းျဖင့္ စည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၏ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈကို ပမာတင္၍ ရဲစိတ္သြင္းခဲ့ေသာ သီခ်င္းျဖစ္သည္။

ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ ထား၀ယ္စစ္ေၾကာင္း ပုေလာၿမိဳ့သို႔ ေရာက္ရႇိလာစဥ္

 လြတ္လပ္ေရးရရႇိျပီး ေနာက္ပိုင္းကာလ၌ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး' သီခ်င္းကို ကိုျမၾကီး၊ ရဲေဘာ္ခင္ေမာင္လႇႏႇင့္ အျခား အဆိုေတာ္မ်ားစြာက သီဆိုခဲ့ျပီး စစ္ေရးေတးတစ္ပုဒ္ အေနျဖင့္လည္း ထင္ရႇားခဲ့သည္။ ၁၉၀၆ ခုႏႇစ္၌ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားအခ်ဳိ႕ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘာသာကလ်ာဏယု၀အသင္း (YMBA)၊ ထို႔ေနာက္ ၁၉၂၀ ျပည့္ႏႇစ္၌ ေပၚထြက္လာသည့္ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ျမန္မာအသင္းခ်ဳပ္ၾကီး (GCBA) ႏႇင့္ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္၊ ၁၉၃၀ ျပည့္ႏႇစ္ ဆရာစံ အေရးေတာ္ပံု၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၏ လႈပ္ရႇားမႈမ်ား၊ ၁၉၃၆ ခုႏႇစ္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ႏႇင့္ ၁၉၃၈ ခုႏႇစ္၌ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု၊ ၁၉၃၉ ခုႏႇစ္ ဒုတိယကမၻာစစ္မီးႏႇင့္အတူ ေပၚထြက္လာသည့္ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း စသည္ တို႔သည္ ၁၉၀၀ ျပည့္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကာလအတြင္း ခ်န္လႇပ္မရႏိုင္ေသာ သမိုင္းမႇတ္တိုင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႏႇင့္ ေပၚထြက္ခဲ့သည့္ 'ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း'ကို တို႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုးက တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ 'အဂၤလိပ္အခက္၊ ဗမာ့အခ်က္' ဟူေသာမူကို ကိုင္စြဲခဲ့သည္။ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း၏ အတြင္းေရးမႇဴးက သခင္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္သည္။ ''မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အေၾကာင္းတစ္ရပ္သည္ ေရႇာင္တခင္ေပၚေပါက္၍ လာေလသည္။ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္းၾကီးတြင္ ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရႇိေသာ ေဒါက္တာဘေမာ္ႏႇင့္ ေဒါက္တာ သိန္းေမာင္တို႔က အကယ္၍ အလိုရႇိပါက ကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ဂ်ပန္၏ အကူအညီကို ရရႇိႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းေပးၾကေလသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔လူသိုက္လည္း ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ စု႐ံုးစည္းေ၀းကာ ဂ်ပန္ အကူအညီ ကိစၥႏႇင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ၾကေလသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႕အားလံုး သေဘာတူညီၾကသည့္ အခ်က္ တစ္ခ်က္က လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲရာတြင္ အနည္းဆံုး ႏိုင္ငံျခားသို႔ ၀ါဒျဖန္႔မႈ ရရႇိ ျဖစ္ေျမာက္ေစရန္ လိုအပ္ေပသည္ ဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ ထို႕ထက္တစ္ဆင့္တိုး၍ ႏိုင္ငံျခား အကူအညီကို ရရႇိႏိုင္မည္ဆိုကလည္း ပို၍ပင္ သင့္ေလွ်ာ္ေကာင္းမြန္မည္ဟု ကြၽႏု္ပ္တို႔ သေဘာရခဲ့ၾကေပသည္။ အထက္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားႏႇင့္ ျပည့္စံုရရႇိေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္အတြင္းမႇေန၍ ၾကံစည္ရန္ လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ သေဘာတူ စဥ္းစားမိခဲ့ၾကေလသည္။ကြၽႏု္ပ္တို႕လူ ငယ္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားထဲက ထိုင္း၊ ဂ်ပန္ သို႔မဟုတ္ တ႐ုတ္ျပည္မ်ားသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ရာမႇလည္း ျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းရႇိေပသည္''ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း၌ ေရးသားခဲ့သည္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ရန္ ျဖစ္သည္။ လွ်ဳိ႕၀ႇက္ဆက္သြယ္မႈမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္-ဗမာ လမ္းမၾကီးကို ျဗိတိသွ်အစိုးရက ပိတ္ခဲ့သည့္အတြက္ အခက္ၾကံဳစရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အေတြး၌ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမႈတြင္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ လိုအပ္သည့္အျပင္ ျပည္တြင္းမႇ စနစ္တက် စည္း႐ံုးလႈပ္ရႇားမႈမ်ားက အေရးပါေၾကာင္း ခံယူခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းအင္းအားကို အသံုးခ်၍ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေရးဆြဲထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ စီမံကိန္းကို သူ၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားက လက္ခံႏိုင္မႈ နည္းပါးခဲ့သည္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၀င္ သခင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေတာ္လႇန္ေရးတိုက္ပြဲ အတြက္ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္ တစ္ခုခုမႇ အကူအညီယူရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ေစလႊတ္မည့္သူကိုလည္း ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ မူလက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ သခင္ေက်ာ္စိန္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျဗိတိသွ်အစိုးရက ဖမ္း၀ရမ္း ထုတ္ထားသည္။ မူလ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည့္ သခင္ေက်ာ္စိန္မႇာ မလိုက္ႏိုင္ေတာ့သည့္ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ပင္ ဖမ္း၀ရမ္း ထုတ္ခံထားရသည့္ သခင္လႇျမိဳင္ကို အစားထိုး ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ သခင္လႇျမိဳင္တို႕၏ ခရီးဦးတည္ရာက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ကုန္းလမ္း ပိတ္ထားသျဖင့္ ေရလမ္းကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၏ အကူအညီျဖင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသြား ဟိုင္လီမီးသေဘာၤေပၚ၌ တ ႐ုတ္၀တ္စံုမ်ား ၀တ္ဆင္ ႐ုပ္ဖ်က္လ်က္ အမိြဳင္သို႔ ထြက္ခြာခဲ့သည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုခရီးက ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အေရးပါလာမည့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ျဖစ္ေပၚေစရန္ လမ္းစ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔၏ ဖိႏႇိပ္မႈကို စိတ္ရႇည္စြာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရး အတုအေယာင္သာ ေပးျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္မေပးျခင္း၊ လူထုအား မတရားညႇင္းပန္းျခင္း၊ လူထုထံမႇ ပစၥည္းဥစၥာ ရႇိသမွ်ကိုလည္း အဓမၼသိမ္းပိုက္ခဲ႕ျခင္း၊ ဒီမိုကေရစီလြတ္လပ္ေရးႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးဟူသည္ကို စိုးစဥ္းမွ် မက်န္ေအာင္ ဂ်ပန္တို႔က လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း စာအုပ္တြင္ ေျပာဆိုခဲ႕သည္ . . . ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႕ အမိြဳင္ေရာက္ရႇိခဲ့ျပီး အဆင္မေျပမႈမ်ားႏႇင့္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မႇာပင္ ဂ်ပန္ အစိုးရမႇ ေစလႊတ္ခဲ့သည့္ ကာနယ္ဆူဇူကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရႇိလာသည္။ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တစ္ဦး အျဖစ္ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာ လာေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းမႇ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရႇားမႈ အဖြဲ႕မ်ားႏႇင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့ျပီး ျပည္တြင္းမႇ အဖြဲ႕မ်ား၏ သတင္းေပးခ်က္အရ အမိြဳင္တြင္ ေရာက္ရႇိေနေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင့္ ဆက္သြယ္မႈရရန္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႕ႏႇင့္ ဆက္သြယ္မႈရခဲ့ၿပီး ၁၉၄၀ ျပည့္ႏႇစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ တိုက်ိဳၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရႇိခဲ့သည္။ ကာနယ္ဆူဇူကီး၏ ခ်ိတ္ဆက္မႈျဖင့္ ဂ်ပန္အရာရႇိမ်ားႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ 'ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး စီမံကိန္း'တစ္ရပ္ကို ေရးဆြဲ တင္သြင္းေပးခဲ့သည္။ ထိုစီမံကိန္းကို ဂ်ပန္စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္က ျပင္ဆင္ခ်က္ အနည္းငယ္ျဖင့္ အတည္ျပဳခဲ့ျပီး 'မီနာမီကိုင္ကန္' ေခၚ 'ေတာင္ပိုင္းေဒသဆိုင္ရာ' အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည္။ ကာနယ္ဆူဇူကီးႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႔ကို ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ စီမံကိန္းအတိုင္း သင့္ေတာ္သလို ေဆာင္ရြက္ရန္ လႊဲအပ္လိုက္သည္။ေငြအား၊ လူအားႏႇင့္ လက္နက္အင္အား အကူအညီေပးမည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ မတ္လ ၃ရက္ေန႔၌ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ျပန္လည္ ေရာက္ရႇိလာသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမႇ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ဆန္တင္ရန္လာေသာ ဆြန္တန္မ႐ူးသေဘာၤျဖင့္ လိုက္ပါလာျခင္း ျဖစ္သည္။ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာပင္ လာေရာက္ခဲ့သည္။ သြားစဥ္က ကဲ့သို႕ ႐ုပ္ဖ်က္ထားသည္။ ထိုသေဘၤာမႇာ ပုသိမ္တြင္ ဆိုက္ကပ္သည္။ ပုသိမ္မႇ တစ္ဆင့္ ရန္ကုန္သို႔ မီးသေဘာၤျဖင့္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သခင္လႇျမိဳင္က ဂ်ပန္၌ က်န္ေနခဲ့သည္။ ရန္ကုန္သို႕ ေရာက္ရႇိသည္ႏႇင့္ ဂ်ပန္၌ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး စီမံကိန္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။ သခင္လူငယ္ သံုးဆယ္ကို ဂ်ပန္သို႔ လွ်ဳိ႕၀ႇက္စြာ ေစလႊတ္မည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ မတ္လမႇ ဇူလိုင္လအထိ 'ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္' ျဖစ္လာမည့္ သခင္လူငယ္သံုးဆယ္ကို ေလးဖြဲ႕ခြဲ၍ ဂ်ပန္သို႔ စစ္ပညာသင္ယူရန္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ဘက္ရႇိ ဟိုင္နန္ကြၽန္းႏႇင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေရႇ႕ေတာင္ဘက္ရႇိ တိုင္၀မ္ကြၽန္း(ေဖာ္မိုဆာကြၽန္း) တို႕တြင္ သင္ယူခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏႇစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔၌ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္ေဇယ်ာႏႇင့္ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြတို႕ ႏႇစ္ဦး၊ ပဏာမ ပထမအသုတ္ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း၌ သူပုန္ထရန္ႏႇင့္ ေစ့ေဆာ္ႏိႈးဆြေပးရန္ အတြက္ ျဖစ္သည္။ ဒီဇင္ဘာလ အတြင္း၌ပင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အဖြဲ႕၀င္မ်ားမႇာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ရန္အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရႇိလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (BIA)ကို ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အင္အားျဖင့္ တည္ေထာင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ စစ္ေၾကာင္းေလးေၾကာင္း ျဖန္႔ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ယိုးဒယားစစ္ေၾကာင္း၊ ထား၀ယ္စစ္ေၾကာင္း၊ ျမိတ္စစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ ေမာ္လျမိဳင္စစ္ေၾကာင္း တို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၂ ခုႏႇစ္ ႏႇစ္ဦးပိုင္းမႇ စတင္ျပီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္အကူအညီျဖင့္ ဆက္တိုက္ ၀င္ေရာက္ခဲ့ျပီး ျဗိတိသွ်ကို တိုက္ထုတ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ တိုက္ထုတ္ေနရင္းကပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လြတ္လပ္ေရးေပးမည္ ဆိုေသာ ဂ်ပန္အစိုးရ၏ မသိက်ိဳးကြၽံ ျပဳမႈမ်ားက သိသာလာသည္။ ထိုအခ်ိန္ကပင္ ဂ်ပန္ကို ဆက္လက္ တြန္းလႇန္ရန္ ဟူေသာ အသိမႇာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ႏႇင့္ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းသူမ်ား၏ စိတ္၌ ကိန္းေအာင္းလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းပိုက္ျပီးသည့္ေနာက္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖင့္ ဂ်ပန္တို႔က အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္မႇ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္(BDA) ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္၏ ဗမာျပည္စစ္တပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၃ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔၌ ဂ်ပန္တို႕က ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့သည္။ ထိုလြတ္လပ္ေရးမႇာ ေရႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရးမွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဂ်ပန္အကူအညီျဖင့္ ျဗိတိသွ်ကို ေတာ္လႇန္ခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းသည္ ဂ်ပန္တို႕၏ ဖက္ဆစ္စနစ္၊ ေရႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရးတို႔ႏႇင့္ ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ခဲ့ျပန္သည္။ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ကို အင္အားနည္းေစရန္ ဂ်ပန္တို႔က ဖန္တီးခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႕၏ ဖိႏႇိပ္မႈကို စိတ္ရႇည္စြာ ဆက္ဆံခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရး အတုအေယာင္သာေပးျခင္း၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ထိေရာက္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ မေပးျခင္း၊ လူထုအား မတရား ညႇင္းပန္းျခင္း၊ လူထုထံမႇ ပစၥည္းဥစၥာ ရႇိသမွ်ကိုလည္း အဓမၼသိမ္းပိုက္ခဲ့ျခင္း၊ ဒီမိုကေရစီ လြတ္လပ္ေရးႏႇင့္ လူ႔အခြင့္အေရးဟူသည္ကို စိုးစဥ္းမွ် မက်န္ေအာင္ ဂ်ပန္တို႕က လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဖက္ဆစ္ေတာ္လႇန္ေရး သမိုင္းစာအုပ္၌ ထည့္သြင္းေရးသား ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ၁၉၄၄ ခုႏႇစ္၊ မဟာမိတ္တပ္မ်ား အင္အားေကာင္းလာခ်ိန္၌ ျပန္႔က်ဲလ်က္ရႇိေသာ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ႏႇင့္ မ်ိဳးခ်စ္မ်ားကို ေျပာက္က်ားစနစ္ျဖင့္ ဂ်ပန္မ်ားကို ေတာ္လႇန္မႈ ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကသည္။ မဟာမိတ္မ်ားႏႇင့္ ပူးေပါင္းခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏႇစ္ မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔က ေတာ္လႇန္ေရးပန္းျခံ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုေန႔က ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စစ္ထြက္မိန္႔ခြန္းသည္ မဟာမိတ္မ်ားကို တိုက္ဟန္ျပဳျပီး ဂ်ပန္ကို ျပန္လည္ ေတာ္လႇန္မည့္ ဗမာ့တပ္မေတာ္သားမ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းျဖစ္သည္။ မိန္႔ခြန္း၏ အဆံုးပိုင္း၌ 'ဗမာ့ ရန္သူကို ေခ်မႈန္းၾက၊ အနီးကပ္ဆံုးရန္သူကို ေခ်မႈန္းၾက'ဟု ထည့္သြင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏႇစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္မူ ဗမာ့တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူ႕လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ အမည္ ခံယူျပီး ဂ်ပန္တို႔အား စစ္ေၾကညာခဲ့သည္။ ထိုစစ္ေၾကညာခ်က္ျဖင့္ မဟာမိတ္တို႔၏ အကူအညီယူကာ ဂ်ပန္တို႔ကို ျပန္လည္ တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ နည္းတူ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ျဗိတိသွ်အစိုးရႏႇင့္ ႏႇလံုးရည္တိုက္ပြဲ စတင္မည့္ ႏႇစ္ကာလနိဒါန္းအစ ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ကို စစ္ေၾကညာခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ကိုမူ ေတာ္လႇန္ေရးေန႔ (ယခု တပ္မေတာ္ေန႔)အျဖစ္ က်င္းပခဲ့သည္မႇာ ယေန႔တိုင္ ျဖစ္ပါသည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ၁။ သခင္ေအာင္ဆန္း (ဗိုလ္ေတဇ) ၂။ သခင္႐ႈေမာင္ (ဗိုလ္ေန၀င္း) ၃။ သခင္လႇေဖ (ဗိုလ္လက်္ာ) ၄။ သခင္ေအာင္သန္း (ဗိုလ္စၾကာ) ၅။ သခင္စံလိႈင္ (ဗိုလ္ေအာင္) ၆။ သခင္လႇျမိဳင္ (ဗိုလ္ရန္ေအာင္) ၇။ သခင္ဘဂ်မ္း (ဗိုလ္လေရာင္) ၈။ သခင္ထြန္းခင္ (ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ) ၉။ သခင္ခင္ေမာင္ဦး (ဗိုလ္တာရာ) ၁၀။ သခင္ထြန္းလြင္ (ဗိုလ္ဗလ) ၁၁။ သခင္ေက်ာ္စိန္(ဗိုလ္မိုးညိဳ) ၁၂။ သခင္ေစာလြင္ (ဗိုလ္မင္းေခါင္) ၁၃။ သခင္စံျမ (ဗိုလ္ေတာက္တိန္) ၁၄။ သခင္ေငြ (ဗိုလ္ေစာေအာင္) ၁၅။ သခင္သစ္ (ဗိုလ္ေစာေနာင္) ၁၆။ သခင္ေအးေမာင္(ဗိုလ္မိုး) ၁၇။ သခင္သန္းတင္ (ဗိုလ္ျမဒင္) ၁၈။ သခင္သန္းတင္(ဗိုလ္သန္းတင္) ၁၉။ သခင္ထြန္းအုပ္ ၂၀။ ကိုလႇေမာင္ (ဗိုလ္ေဇယ်) ၂၁။ ကိုထြန္းရႇိန္ (ဗိုလ္ရန္ႏိုင္) ၂၂။ ကိုေရႊ (ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ) ၂၃။ ကိုတင္ေအး (ဗိုလ္ဘုန္းျမင့္) ၂၄။ ကိုေအာင္သိန္း (ဗိုလ္ရဲထြဋ္) ၂၅။ ကိုသန္းညြန္႔ (ဗိုလ္ဇင္ေယာ္) ၂၆။ ကိုလႇ (ဗိုလ္မင္းေရာင္) ၂၇။ ကိုထြန္းေရႊ (ဗိုလ္လင္းယုန္) ၂၈။ ကိုစိုး(ဗိုလ္ျမင့္ေအာင္) ၂၉။ ကိုေဆာင္း(ဗိုလ္ထိန္၀င္း) ၃၀။ ကိုေမာင္ေမာင္ (ဗိုလ္ၪာဏ) ကိုးကားစာရင္း။ တပ္မေတာ္သမိုင္း (၁၈၂၄-၁၉၄၅၊ ပထမတြဲ- ၁၉၉၄ခုႏႇစ္)၊ စစ္ခ်ီစစ္ေရးေတးသီခ်င္းမ်ား(၁၉၉၅ ခုႏႇစ္)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏႇင္႕ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္(ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္မင္းေခါင္(ေရႊတူ) ျပဳစု- ၁၉၇၄ခုႏႇစ္)၊ ဗမာ့ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း (ဗိုလ္မႇဴးဘေသာင္း(ေမာင္သုတ)ျပဳစု- ၁၉၆၇ခုႏႇစ္)ႏႇင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေရးသားသည့္ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လႇန္ေရးသမိုင္း(တကၠသိုလ္ေန၀င္း ျမန္မာျပန္- ၁၉၅၅ခုႏႇစ္)