ေရႊလီသား(မဘိမ္း)

Tuesday 6 September 2011

အရာရွိေပါက္စက်ြန္ေတာ့္စစ္သားဘ၀အေတြ႔အၾကံဳအပိုင္း(၂)

မနက္အိပ္ယာႏိုးေတာ့..၀၄း၄၅မိနစ္တိတိ..ေနေရာင္ျခည္က.က်ြန္ေတာ္တို႔အေျချပဳထားတဲ့ကမ္းေျခနားမွာရွိတဲ့ေတာင္ကိုေက်ာ္ျပီးတနသၤာရီအေနာက္ဘက္ကမ္းပါးကို..ထိုးေနပီ.မနက္ခင္းဆိုရင္ေတာ့.မိုးေလ၀သက.သူမဟုတ္သလိုပါပဲ..မေနက.သူပဲ.မရြာထားသလိုလို..ကမ္းပါးကေက်ာက္တံုးေပၚတက္ျပီး.မ်က္ႏွာသစ္ျပီးေတာ့.ရဲေဘာ္ေလးတစ္ေယာက္က.က်ြန္ေတာ္တို့ႏွစ္ေယာက္စာ.ထမင္းေၾကာ္နဲ႔.လကၹက္ရည္တစ္ခြက္စီ.လာေပးတယ္.ဘယ္အခ်ိန္ထဲကနိုးျပီးခ်က္ထားတာလဲေတာ့မသိဘူး..ေန႔လည္စာအတြက္.ဟန္းေကာကိုယ္စီနဲ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပီ.ရဲေဘာ္ေတြရဲ့နိုးၾကားမွဳကိုေတာ့.က်ြန္ေတာ္ရယ္က်ြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းရယ္.မေလးစားပဲကုိေနနုိင္ပါဘူး.ဗ်ာ..စားေသာက္ျပီးေတာ့.
'ကဲအားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ရင္.သြားၾကမယ္ညီေလး'.
စစ္ေၾကာင္းမွဴးရဲ့အမိန္႔ရေတာ့.စစ္ေၾကာင္းကို(Lineup)ထိုးတယ္.မေန႔ကတစ္ေနကုန္ပြိဳင့္ထြက္လာတဲ့တပ္စိတ္နဲ႔.ေနာက္တပ္စိတ္တစ္စိတ္ကိုေနရာလဲွတယ္.စစ္ေၾကာင္းစထြက္ျပီး.တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာေတာ့..ပထမဆံုးစတက္ရမဲ့ေတာင္က(ပိြဳင့္...........)ေတာ္ေတာ္ျမင့္တာနဲ႔ဆရာၾကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့..အရပ္အေခၚဆင္ခ်ီးပန္းေတာင္တဲ့..ၾကားလိုက္တာနဲ႔တင္..ဆင္မေျပာနဲ႔က်ြန္ေတာ္ေတာင္.ကေတာ့ပါရဲ့ဗ်ာ.ခ်ီးပန္းခ်င္လာတယ္..ေတာင္ကိုပတ္ျပီးသြားတဲ့ျဖတ္လမ္းေတာ့ရွိပါတယ္..ဆရာၾကီးေတြအေတြ႔အၾကံဳအရ.အႏၱရာယ္မ်ားတာေၾကာင့္..က်ြန္ေတာ္တို႔ဒီေတာင္ကိုတက္ဖို႔စျပင္ရတယ္..ေတာင္ေျခမွာ.ခနနားျပီးဗ်ဴဟာကိုတပ္တည္သတင္းပို႔တယ္..ရဲေဘာ္ေတြကိုလဲ.ေတာင္ေျခလ်ိဳထဲကေရ.ကိုဆင္းခပ္ဖို႔.ေနာက္ပိတ္ကို.အရမ္းခြာျပီးမက်န္ခဲ့ဖို႔.စစ္ေၾကာင္းမွဴးကမွာတယ္.အားလံုးအဆင့္သင့္ျဖစ္ျပီဆိုမွ.က်ြန္ေတာ္တို့ေတာင္ကိုစတက္ဖို႔ေျခလွမ္းစတယ္.နာရီကိုၾကည့္ေတာ့.၀၇း၀၀နာရီအတိ.၀၉း၀၀မွာ.ဗ်ဴဟာကို.စက္တစ္ၾကိမ္တက္တယ္.ခဏနားတယ္..သြားလိုက္နားလုိက္နဲ႔တက္လာလိုက္တာ..ေတာင္ထိပ္ေရာက္ေတာ့..၁၁း၀၀နာရီ.အတိ.အားလံုးေျခကုန္လက္ပန္းက်ျပီးဆက္သြားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ရဲေဘာ္ေတြလဲ.ပင္ပန္းကုန္ၾကတယ္..ဒါေပမဲ့မျဖစ္ေသးဘူးက်ြန္ေတာ့တို႔ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္က.မေရာက္ေသးဘူးေလ..ရဲေဘာ္ေတြခဏနားခိုင္းျပီးေတာ့ဗ်ဴဟာကိုတစ္ၾကိမ္သတင္းပို႔တယ္.ေရဆာသလိုရွိတာနဲ႔ေရဗူးထဲကေရကို..ထုတ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့.တစ္စက္ႏွစ္စက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္..ရဲေဘာ္ေတြကုိၾကည့္ေတာ့လဲ..ေသာက္စရာေရကမရွိၾကေတာ့ဘူး.ေတာင္ထိပ္ဆိုေတာ့ေရကလဲရွာလို႔မလြယ္ဘူး..တစ္လွမ္းလံုးေသာက္လာတာဆိုေတာ့.ေရကိုေခ်ြတာေသာက္ဖို႔မွာေပမဲ့.က်ြန္ေတာ္ေတာင္မေနနုိင္လို႔ေသာက္ခဲ့ေသးတာ..ကိုး.ဒါနဲ႔ၾကာၾကားနားလို့မျဖစ္ဖူး.ဆိုးျပီးေတာင္ေအာက္ကိုအျမန္ဆင္းဖို႔ျပင္ရတယ္..ေန႔လည္စာကုိ.ေရေတြ႔မွစားမယ္ဆိုျပီး.ေတာင္ေအာက္ကိုခပ္သုတ္သုတ္ေလးဆင္းလာၾကတယ္..ရဲေဘာ္ေတြလဲဗိုက္ဆာေနကုန္ပီ.ဒါေပမဲ့မတတ္နုိင္ပါဘူး.ေရရွိမွအဆင္ေျပမွာေလ..ေတာင္ေအာက္ကိုဆင္းရတာေတာ့သိပ္မၾကာပါဘူး.၁နာ၇ီေတာင္မၾကာလိုက္ဘူး.ေတာင္ေအာက္လွ်ိဳထဲကိုေရာက္လာတယ္..
'ညီေလးထမင္းစားနားမယ္..'.
ဆိုတဲ့စစ္ေၾကာင္းမွဴးအသံၾကားမွ.ရဲေဘာ္အားလံုးရဲ့မ်က္နွာက..ျပံဳးနုိင္ေတာ့တယ္..တပ္စုလိုက္မနက္ကခ်က္လာတဲ့ထမင္းကို..က်ြန္းရြက္ၾကီးၾကီး.ခူးျပီးပံုတယ္..ျပီးေတာ့ပန္းကန္ထဲခူးတဲ့သူကခူး.ေရခတ္တဲ့သူကခတ္.ေနာက္..ညေနစာအတြက္.ထမင္းထပ္တည္ထားတဲ့သူကတည္နဲ႔.စားျပီးေသာက္ျပီးေတာ့.တည္ထားတဲ့.ဟန္းေကာေတြကလဲ.က်က္ျပီး.နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့.၁၂း၃၀နာရီ.တကဲ့စားျပီးေသာက္ျပီးနာရီ၀က္ပါပဲဗ်ာ..ဒီလိုနဲ႔စစ္ေၾကာင္းမွဴးက.၁၃း၀၀နာရီမွထြက္မယ္ဆိုေတာ့.ဗ်ဴဟာကိုတပ္တည္ေပးျပီး..က်ြန္ေတာ္တို႔စစ္ေၾကာင္းနာရီ၀က္နားလိုက္ၾကတယ္.၁၃း၀၀နာရီအတိမွာ.စစ္ေၾကာင္း(lineup)ထိုးျပီးေတာ့ေနာက္ထပ္တက္ရမဲ့ေတာင္ကလဲ..ခုနကေတာင္နဲ႔ညီအကိုလားထင္ရတယ္..ဒါနဲ႔အရပ္အေခၚေလးစိတ္၀င္စားတာနဲ႔ဆရာၾကီးကိုေမးၾကည့္ေတာ့.၁၃ထပ္ေကြ႔တဲ့..နာမည္နဲ႔တင္.လွည့္ျပန္ခ်င္စိတ္ေပါက္တယ္..ဒီလိုနဲ႔စက္တက္လိုက္နားလိုက္နဲ႔.တက္လာလိုက္တာ..ညေန.၁၇း၀၀နာရီမွာ..ေတာင္ေျခကိုေရာက္တယ္.ေတာင္ေျခကေနလွမ္းၾကည့္ရင္.က်ြန္ေတာ္တို႔တစ္ေန႔တာရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့..တနသၤာရီတစ္ဖက္ကမ္းက(အိုင္၀ိုင္း)ဆိုတဲ့မဆုတ္တမ္းခံစစ္စခန္းကိုလွမ္းျမင္ေနရပီ.အားတင္းျပီးေလ်ာက္လိုက္တာ.ညေန.၁၈း၀၀နာရီမွာ..စခန္းကိုေရာက္တယ္...အုိင္၀ိုင္းစခန္းမွဴးက.က်ြန္ေတာ္တို႔ေရွ့အပတ္စဥ္က.အကိုၾကီး.ဗိုလ္ၾကီး..ေက်ာ္ေ၀.သူကလဲ.ေရာက္လာတာနဲ႔က်ြန္ေတာ္တို့အတြက္တဲ.ေတြျပင္ဆင္ေပးထားတယ္..အထိုင္စခန္းဆိုေတာ့.အုပ္ခ်ဳပ္မွဳကိစၥအားလံုးကအဆင္ေျပတယ္.ေလ.စားစရာေသာက္စရာကေတာ့.ငွားဖမ္းတတ္တဲ့.ရဲေဘာ္ေတြ.အမဲပစ္တတ္တဲ့ဆရာၾကီးေတြရဲ့လက္စြမ္းနဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔အတြက္..အာေလးေတြစိုစိုေျပေျပျဖစ္ကုန္တာေပါ့.မနက္ျဖန္အတြက္အားလံုး..စစ္ေၾကာင္းမွဴးကိုသတင္းပို႔ေတာ့.က်ြန္ေတာ္တို႔ဒီစခန္းမွာတစ္ရက္နားရမယ္တဲ့.ေနာက္ေန႔ေထာက္ပို႔တပ္က.နယ္စပ္ခံစစ္ကုန္းေတြကို.ရိကၡာပံုမဲ့ယာဥ္တန္းလံုျခံဳေရးလုိက္ရမယ္ဆိုေတာ့..မနက္ျဖန္အတြက္ေအးေဆးျဖစ္သြားတယ္.ဒါနဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔အပတ္စဥ္ကသူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္..စခန္းမွဴးအကိုၾကီးရဲ့တည္ခင္းအည့္ခံမွဳနဲ႔.အူစိုသြားၾကတယ္.ဗ်ာ..အကိုၾကီးနဲ႔ဗုိလ္ေလာင္းတုန္းက.တပ္ခြဲမတူဘူးဆိုေပမဲ့.ဗိုလ္ေလာင္းတုန္းကအမွတ္တရအေၾကာင္းေတြကို.ေထြရာေလးပါးေျပာဆိုၾကတာေပါ့..ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့က်ြန္ေတာ္တို့ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ.အဲ့ဒီစခန္းက.ငါးဖမ္းက်ြမ္းတဲ့ဆရာၾကီးရဲ့..ပိုက္မွာ..ခပ္ၾကီးၾကီး..ငါး..ေတြကလဲမိလိုက္ေတာ့..က်ြန္ေတာ္တို႔ရဲ့..၀ိုင္းေလးက..ေတာ္ေတာ္စီစီကားကားေလးျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ..အကိုၾကီးကိုလဲ..အရမ္းေက်းဇူးတင္သြားတယ္..စခန္းမွာက.အရာ၇ွိက.သူပဲရွိတာဆိုေတာ့..သူလဲက်ြန္ေတာ္တို႔ေရာက္လာေတာ့ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနပံုရတယ္..စကားေတြေျပာေကာင္းလိုက္တာ..ညဥ့္နက္မွ.က်ြန္ေတာ္တုိ့ကို႔တဲကိုျပန္အိပ္ၾကတယ္..ဒါေပမဲ့အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူးဗ်ာ..မိုးကညေနတုိင္းရြာေနတာဆိုေတာ့..စခန္းထဲကေျမာင္းေတြကေရ၀ပ္တာကိုး..ေရ၀ပ္ေတာ့.ျခင္ေတြကလဲ..မ်ိဳးပြားနွဳန္းကဘာေကာင္းသလဲေတာ့မေမးလုိက္နဲ႔ဗ်ာ..ဒါနဲ႔.တဲထဲက.၀ါးကြပ္ျပစ္ေလးေအာက္မွာ.ထျပီးမီးေမြး.ရေသးတယ္..မီးခို္းေတြအူလာေတာ့မွ...ပဲ..အိပ္ေပ်ာ္နုိင္ေတာ့တယ္..ဗ်ာ.(ဆက္ရန္)..(မာန္အြမ္)

No comments:

Post a Comment