ေရႊလီသား(မဘိမ္း)

Thursday 8 September 2011

အရာရွိေပါက္စက်ြန္ေတာ့္စစ္သားဘ၀အေတြ႔အၾကံဳအပိုင္း(၃)

တစ္ရက္လဲနားျပီးျပီဆိုေတာ့.မနက္ျဖန္အတြက္ျပင္ဆင္ရျပန္တယ္..ထြက္မဲ့ယာဥ္တန္းအစီးအေရအတြက္..တင္လာမဲ့ရိကၡာအားတစ္.ယာဥ္တန္းမွာ.ပါလာမဲ့ေထာက္ပို႔တပ္က.ကားဆရာေတြ.အင္အားနဲ႔လက္နက္ခဲယမ္းအကုန္စစ္ေဆးျပီး.ရိကၡာေတြကိုမနက္ေစာေစာထတင္ရတယ္..ပိြဳင့္အတြက္အဆင္အေျပဆံုးကားကို.ေရြးျပီး..က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔တပ္စုတစ္စုက.ေရွ့.စစ္ေၾကာင္းမွဴး.ဆက္သြယ္ေရးတပ္သား..က်ြန္ေတာ္နဲ႔တပ္စုတစ္စုကအလည္နဲ့.ဆရာၾကီးေအာင္ေအာင္ပါတဲ့တပ္စုက.ေနာက္ပိတ္.စုစုေပါင္းကားသံုးစီးကုိ(lineup)ဆြဲအားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္မွ.စစ္ေၾကာင္းမွဴးကိုသတင္းပို႔ေတာ့.

'အဆင့္သစ္ျဖစ္ရင္..ကိုတို႔စလုပ္မဲ့အေၾကာင္းသတင္းပို႔လိုက္'
စစ္ေၾကာင္းမွဴးရဲ့အမိန္႔ဆံုးေတာ့..ဗ်ဴဟာကိုသတင္းပို႔ျပီး.ဆက္သြယ္ေရးစက္သမား.ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔စစ္ေၾကာင္းမွဴးကိုသတင္းပို႔ေတာ့.
'ထြက္မယ္ညီေလး..'ဗုိလ္မွဴးအမိန္႔ရတာနဲ႔
က်ြန္ေတာ္လဲ.ပိြဳင့္ကားဆရာကိုလွမ္းေအာ္ျပီး..ကားေပၚတက္တယ္..ပိြဳင့္ကားဟြန္းတီးျပီး..စထြက္ပီဆိုတာနဲ႔နာရီကိုၾကည့္ေတာ့.၀၈း၀၀နာရီ..
တစ္လမ္းလံုး.ႏွစ္နာရီတစ္ၾကိမ္နားလိုက္စက္တက္လိုက္နဲ႔ေမာင္းလာလုိက္တာ..ေန႔လည္၁၁း၀၀.နာရီမွာ..ဆင္ျဖဴတိုင္စခန္းကိုေရာက္တယ္.အရင္ကေတာ့..ဒီခန္းကရြာေဟာင္းတစ္ခုပါ.စစ္ျဖစ္ေတာ့.ရြာပ်က္သြားပံုရတယ္..ခုေတာ့..ေတာင္ယာတဲေတြနဲ႔ရြာထဲမွာ.ေလးငါးေျခာက္အိမ္ေတာ့.ရွိတယ္.က်ြန္ေတာ္တို့.စစ္ေၾကာင္းလဲ...ေန႔လည္စာစားဖို႔ခဏနားတယ္.က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ထမင္းစားဖို႔အရင္မျပင္နုိင္ေသးဘူး.ဆက္သြယ္ေရးတပ္သားက.သူ႔စက္က.ဟန္းစက္..နဲနဲ.အသံမေကာင္းဘူးသတင္းပို႔ထားတာနဲ႔ဒီစခန္းက.ဆက္သြယ္ေရးတပ္သားမွာ.ျပင္စရာကိရိယာငွားဖို႔ဆင္ျဖဴတုိင္စခန္းထဲဆက္သြယ္ေရးတပ္သားနဲ႔ခဏ၀င္ရတယ္..ဆင္ျဖဴတုိင္စခန္းနဲ့ကားလမ္းက..၁ဖာလံုေလာက္ေတာ့ရွိတာဆို့ေတာ့.ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ရင္း..စခန္းထဲေရာက္လာၾကတယ္..ဟိုေရာက္ေတာ့..တပ္တည္ကို..တခါတည္းဗ်ဴဟာကိုသတင္းပို႔ျပီး.စက္ျပင္..၁၀မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့.အားလံုးျပီးမွပဲ..ထမင္းျပန္စားရတယ္..အားလံုးစားေသာက္ျပီးေတာ့..အခ်ိန္ကတစ္နာရီေလာက္ကိုကုန္သြားတယ္..၁၂း၀၀နာရိမွာ..က်ြန္ေတာ္တုိ႔ယာဥ္တန္း..စထြက္လာလိုက္တာ..၁၄း၀၀နာရီေလာက္မွ..မိုးကသည္းၾကီးမည္းၾကီးကိုရြာခ်လုိက္တာ..က်ြန္ေတာ္တို႔အားလံုးလဲစိုရြဲကုန္တယ္..လူေတြစိုရြဲတာက..ကိစၥမရွိမိုးတိတ္လို႔ေနပူရင္ျပန္ေျခာက္သြားနုိင္တယ္..ပါလာတဲ့..ဆန္အိတ္ေတြက..စိုလို႔မျဖစ္..ဘူးေလ..ယာဥ္တန္းကိုခဏရပ္ျပီး.ေတာ့.ဆန္အိပ္ေတြကို..ပါလာတဲ့မိုးကာေတြနဲ႔ခပ္ျမန္ျမန္ေလးအုပ္.လူေတြကေတာ့ကားေအာက္မွာခိုၾကရတယ္..နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့မိုးကလံုး၀ကိုတိတ္သြားတယ္ဗ်ာ..ေတာင္က်ေခ်ာင္းေလးေတြက..ေရေတြကေတာ့..နာရီ၀က္အတြင္းမွာ.ငိုခ်လိုက္တဲ့.မိုးေကာင္းကင္ၾကီးရဲ့မ်က္၇ည္ေတြကို.တေ၀ါေ၀ါေနေအာင္ကိုသည္လိုက္ရတယ္..လမ္းေတြကလဲ.ဒိုဇာကားနဲ႔ထိုးထားတဲ့.ေျမလမ္းေတြဆိုေတာ့..အကုန္လံုးရြံေတြျဖစ္ကုန္တယ္.ပထမဆံုးယာဥ္တန္းနဲ႔လိုက္ရဲ့အေတြ႔အၾကံဳဆိုေတာ့.ကားဆရာေတြဘာလုပ္မယ္ဆိုတာကိုေစာင့္ၾကည့္ေနရတယ္..ကားဆရာေတြလဲ..ကားကုိ..နုိးနည္းမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔နိုးတယ္..တကယ္ေျပာတာ..ကားနို္းတာကုိ..ေသာ့ေလးနဲ႔ေခ်ာက္ဆို..နိုးျပီလိုပဲထင္ထားတဲ့က်ြန္ေတာ့္ဗ်ာ...ေထာက္ပို႔တပ္က..ကားဆရာေတြရဲ့ကားနိုးနည္းေပါင္းစံုကို..ဆည္းပူးခြင့္ရခဲ့တယ္..ဆြဲနို္း.တြန္းနုိး.ေထာက္နုိ္း..စံုေနတာပဲဗ်ာ..တကယ္ဗ်..က်ြန္ေတာ္တို႔တပ္မေတာ္သားေတြရဲ့.မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တပ္တဲ့..စိတ္ဓါတ္ေတြကို.တစ္ကယ္လံုး၀ဂုဏ္ယူမိပါတယ္..ဒီလိုနဲ..ခပ္ေသးေသးေတာင္ေတြကိုတစ္ကုန္းျပီးတစ္ကုန္းေက်ာ္ရင္းနဲ့...အခ်ိန္က..၁၆း၀၀နာရီေလာက္မွာ..က်ြန္ေတာ္တို႔ကိုညအိပ္ခြင့္ေပးမဲ့ေတာင္ကုန္းတစ္ကုန္းကိုေရာက္လာတယ္.ဒီေတာင္ကို..က်ေတာ့.ပိြဳင့္ေျပးတဲ့.အသန္မာဆံုးကားေတာင္..မေက်ာ္နုိင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ.မိုးက.ဒီနားမွာ..နဲနဲ..မ်ားသြားပံုေပၚတယ္ဗ်..ကားဘီးကအရမ္းေခ်ာ္ျပိီးဘယ္လိုမွတက္လို့မရေတာ့ဘူး.ကားဘီးသြားမဲ့လမ္းေၾကာင္းကို..၀ါးၾကမ္းခင္းေတြလုပ္ျပီး..ၾကိဳးနဲ႔၀ိုင္းဆြဲတယ္..ဘယ္လိုမွမရဘူး..ေနာက္ဆံုးေတာ့မိုးကလဲ.ခ်ဳပ္လာတာနဲ႔ဗ်ဴဟာကိုသတင္းပို႔ေတာ့..ေရာက္တဲ့ေျခာက္လံဳးမွာ..တပ္တည္ဖို႔အမိန္႔ရဒီလိုနဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔ယာဥ္တန္းၾကီးဟာ..တစ္ရက္တာသြားရမဲ့.ခရီးကို..တနသ`္ာ၇ီရိုးမမိုးရဲ့မာယာေအာက္မွာ..ခရီးတစ္ေထာက္နားလိုက္ရတယ္..
တကိုယ္လံုးစိုရြဲေနတဲ့..ယူနီေဖာင္းကိုမီးကင္ျပီးျပန္၀တ္..ဒီလိုပဲ.ခ်မ္းခ်မ္းစိမ့္စိမ့္နဲ႔..ကားေအာက္မွာ..အခင္းေလးခင္းျပီး..ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္..မနက္မိုးလင္းေတာ့.ေျမၾကီးက..နဲနဲေတာ့..ေျခာက္ေနပီ..ဒါေပမဲ့..ေနအထြက္ကိုေစာင့္ျပီး.ကားလမ္းကိုေနမထိုးနုိင္ေအာင္..ကာကြယ္ထားတဲ့..အပင္ေသးေသးေလးေတြကိုရဲေဘာ္ေတြနဲ႔လိုက္ရွင္းျပီး..ေန႔လည္ကားလမ္းေပၚေျခာက္တဲ့အထိေစာင့္ျပီးမွ..ဗ်ဴဟာကို..သတင္းပို႔ျပီး..က်ြန္ေတာ္တို့ယာဥ္တန္းၾကီးထြက္လာလိုက္တာ..ညေန.၁၅း၀၀နာရီေလာက္မွာ..က်ြန္ေတာ္တို႔ရည္မွန္းခ်က္ကိုေရာက္တယ္..ေနရာက.ထီးထ.စစ္ဗ်ဴဟာစခန္း..အရင္က.KNUဌာနခ်ဳပ္အေဟာင္းပဲ..ထီးထစခန္းနဲ႔မလွမ္းမကမ္းေတာင္ကုန္းမွာအရင္က..က်ြန္ေတာ္တို႔တပ္မေတာ္က.ေတာ္ေတာ္တုိက္ယူခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့..မင္းသမီးဆိုတဲ့စခန္းကုန္းရွိတယ္..ေတာင္ေအာက္မွာမင္းသမီးေခ်ာင္းရွိတယ္.အရင္ကဒီေခ်ာင္းေရေတြဟာ.ေသြးေခ်ာင္းစည္းခဲ့တယ္ေျပာတယ္...က်ြန္ေတာ္တို့လဲ..စခန္းထဲကရိကၡာဂုိေဒါင္ထဲကို..ခ်က္ျခင္း..ရိကၡာေတြခ်..ျပီးမွပဲ..ေအးေအးေဆးေဆးနားနုိင္ေတာ့တယ္...ေထာက္ပို႔တပ္ေတြရဲ့တာ၀န္က..ေရွ႔တန္းဗ်ဴဟာကရိကၡာဂိုေဒါင္ဆီကို..မိုးတြင္းေရာက္လာမဲ့တပ္ေတြအတြက္..ရိကၡာေတြကိုေႏြမကုန္ခင္မွာ.ၾကိဳတင္ပံုေပးထားရတယ္..ဒီကေနမွတဆင့္..မိုးမက်ေသးခင္ထိေတာ့..အရမ္းေ၀းတဲ့..နယ္စပ္ကုန္းေတြကို.လိုက္ပို႔ေပးေသးတယ္..နီးေတြ..စခန္းေတြေတာ့..ဗ်ဴဟာကို..ေျခက်င္လာထုတ္ၾကတယ္..ဒီလိုနဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔စစ္ေၾကာင္းၾကီးဟာ..၂လခြဲေလာက္..လမ္းေလ်ာက္လိုက္..ကားစီးလိုက္.ကားတြန္းလိုက္..ကားဆြဲလိုက္..နဲ႔အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိကုန္သြားခဲ့တယ္..ဒီၾကားထဲကအေတြ႔အၾကံဳေတြေျပာရရင္ေတာ့ကုန္မယ္မထင္ပါဘူး..ဗ်ာ.ရိကၡာအတြက္ကေတာ့.လမ္းမွာ.ေတြ႔တဲ့ငွက္ေပ်ာ္ဖူးခူးတယ္..ရိကၡာစိုအျဖစ္ထုတ္ေပးတဲ့.ေ၇ွ့တန္းရိကၡာအမဲဘူးေတြ..ငါးဘူးေတြနဲ..ေရာစားတယ္..တစ္ခါတစ္ေလ..ဗ်ဴဟာနဲ့ေ၀းတဲ့ေနရာေရာက္ေနျပီး.ရိကၡာျပတ္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ..ငွက္ေပ်ာ္ပင္ကိုခုတ္ျပီး.အထဲက.အူတိုင္ကို..ငပိနဲ့..ရြာေဟာင္းေတြရြာပ်က္ေတြထဲက.အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ငရုပ္သီးစိမ္းေတြနဲ႔သုတ္စားရတယ္..တခါတစ္ေလ..ပဲေတြကို..ဟန္းေကာထဲထဲ့ျပီးေလွာ္စားတယ္..အခက္အခဲေတြအမ်ားၾကိးျဖစ္ေပမဲ့..က်ြန္ေတာ္.တကယ္..စိတ္မညစ္မိဘူး..ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္လဲ..ခုလို.ေရွ့တန္းမွာသြားေနရတာကို..ဂုဏ္ယူသလိုကို..ျဖစ္ေနတာ.ရဲေဘာ္ေတြကလဲ..ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္..ဟာသလုပ္တတ္တဲ့ရဲေဘာ္..ဟာသမလုပ္ပဲနဲကိုယ္ၾကည့္တာနဲ႔ရယ္စရာျဖစ္ေနတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ..စံုေနတာပဲဗ်ာ..တကယ္ပ်င္းဖို႔ကိုအခ်ိန္မရပါဘူး.ညဆိုေရာက္တဲ့အရပ္မွာအိပ္တယ္..ေျမၾကီးဆိုတာ..စစ္သားေတြရဲ့အိပ္ရာပဲ..လို႔ဗိုလ္ေလာင္းတုန္းက..နည္းျပအရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ့.စကားေလးကိုသြားသတိ၇မိတယ္..ျပီးေတာ့သူကပဲေျပာေသးတယ္..မိုးဆိုတာ..ဘယ္တုန္းကစရြာတာလဲတဲ့..က်ြန္ေတာ္တို့လဲမသိသလိုသူလဲမသိဘူးတဲ့..အဲ့ဒါေၾကာင့္..မိုးရြာတာမရြာတာ..ေနပူတာမပူတာက်ြန္ေတာ္တို႔အလုပ္မဟုတ္ဘူး.က်ြန္ေတာ္တို့အလုပ္က..ေပးထားတဲ့ရည္မွန္းခ်က္ကို..အုပ္ခ်ဳပ္မွဳကိစၥအနဲဆံုးနဲ႔အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာျျပီးေျမာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္နုိင္တာစစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ့အရည္အေသြးပဲတဲ့..ေကာင္းလိုက္တဲ့စကားလံဳးေတြ.က်ြန္ေတာ္..တပ္မေတာ္မွေနသမွ်က်ြန္ေတာ္.ကို.တပ္မေတာ္က..အသံုးမလိုေတာ့လို႔ထုတ္လိုက္ရင္ေတာင္..အဲဒီစကားလံုးေတြကိုေတာ့..လံုး၀မေမ့ေတာ့ဘူးဆိုတာ.ၾကိမ္ေျပာရဲတယ္ဗ်ာ.ျပီးေတာ့.မွတ္သားစရာတစ္ခုေျပာျပခ်င္ေသးတယ္..က်ြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အေၾကာင္းေတြထဲမွာ..က်ြန္ေတာ့္ရဲ့အမွတ္ရစရာေဆးတပ္သားတစ္ေယာက္ကိုသြားသတိရမိတယ္..သူက.က်ြန္ေတာ့.အသက္သခင္လို့ေျပာလို့မရေပမဲ့..အဲေလာက္နီးနီးေတာ့.ေက်းဇူးတင္အမွတ္ရခဲ့တယ္ဗ်ာ..ေဆးတပ္သားနံမည္က.ေတာ့..ေမာင္ေပါက္တူးတဲ့..သူတို့အခ်င္းခ်င္းေနာက္ေခၚတဲ့နံမည္ပါ..သူ႔မွာရွိတဲ့ေဆးက..ဂရူးကို႔စ္ထုတ္အနည္းငယ္နဲ႔..ပါရာစီတစ္ေမာ့.ဘာမီတြန္နဲ့..ေဆးထိုးအပ္အနည္းငယ္..ပဲရွိတယ္..ဒါေပမဲ့..ခုိုက္ခုိ္က္တုန္ခ်မ္းဖ်ားတက္ေနတဲ့..လူနာတစ္ေယာက္ကို..ခ်က္ျခင္း.ထထိုင္သြားေအာင္ကုနိုင္တယ္ဗ်ာ..က်ြန္ေတာ္လဲ..၃လေလာက္မနားမေန.သြားေနရတာဆိုေတာ့..ပင္ပန္းသြားတာလဲပါမယ္..ျပီးေတာ့က်ြန္ေတာ္ကရွမ္းေျမာက္ကလာတာေလ.ငွက္ဖ်ားအခံေလးကလဲရွိေတာ့..နားတဲ့တစ္ရက္မွာငွက္ဖ်ားစ၀င္တာပဲ..ေတာ္ေသးတယ္နားတဲ့ရက္ကလဲျဖစ္ေနလို႔..ေလ.ဒါနဲ႔စစ္ေၾကာင္းမွဴးဗိုလ္မွဴး.ေပးတဲ့ေဆးနဲ႔ေဆးတပ္သားေပးတဲ့ေဆးေသာက္ျပီးေစာင္ေလးျခံဳျပီးခဏေလးေကြးလိုက္တာ..နိုးလာေတာ့..အဖ်ားကမက်ပဲ..ခိုက္ခုိက္တုန္ေအာင္..တက္လာတယ္..အေျခအေနကဘယ္လိုမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး..မနက္ျဖန္ကလဲ..ယာဥ္တန္းလံုျခံဳေရးကလဲပါေသးတယ္ေလ..စိတ္ကတင္းထားေပမဲ့..သြားျခင္းေတာင္ရိုက္လာတယ္..အတြင္းကတာခ်မ္းေနတာ..အျပင္အပူခ်ိန္က..ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ကိုပူေနတာ..ဒီေတာ့..က်ြန္ေတာ့္ေဆးတပ္သားရဲ့..အစြမ္းအစကစျမင္ရတာပဲဗ်ာ..သူ႔စကားသံဆံုးတဲ့အခ်ိန္မွာ..ဖ်ားေနတဲ့က်ြန္ေတာ္..မ်က္လံုးနဲနဲျပဴးသြားတယ္.
'ဗုိလ္ၾကီး.ေရခ်ိဳးရမယ္..'
ကိုယ့္နားကိုယ္ေတာင္မယံုဘူးဗ်..က်ြန္ေတာ္လဲငွက္ဖ်ားျဖစ္တဲ့အေတြ႔အၾကံဳေလးေတာ့ရွိပါတယ္ဗ်ာ...ဒီလိုဆန္းျပားတဲ့..ကုထံုးမ်ိဳးေတာ့..တကယ္မၾကံဳဖူးဘူး..ၾကားလဲမၾကားဖူးဘူး..က်ြန္ေတာ္ေနာက္ေနတယ္ထင္တာ..ေနာက္မွ..တကယ္ေျပာေနမွန္းသိလိုက္တယ္..မခ်ိဳးခ်င္ဘူးအတင္းညွင္းတာကို.အာမခံခ်က္နဲ႔သူကေျပာတယ္..ဗုိလ္ၾကီးအဖ်ားမေပ်ာက္ရင္.က်ြန္ေတာ့္ကိုထိုးဗ်ာ..ဆိုေတာ့.က်ြန္ေတာ္လဲ.သူေျပာပံုဆိုပံုအရ..သူ႔ေဆးစြမ္းကို..မယံုခ်င္ယံုခ်င္နဲ႔ေရကန္ေဘးမွာ..ထိုင္ေပးလိုက္ေတာ့..က်ြန္ေတာ့္ေဆးဆရာက..က်ြန္ေတာ့္ေခါင္းကေန..ေရကို..သံုးေလးခြက္ေလာက္ဆင့္ေလာင္းလိုက္ျပီး..ရျပီဗိုလ္ၾကီးဆိုေတာ့က်ြန္ေတာ္လဲ..စစ္တံပတ္ေလးနဲ႔ေခါင္းကိုသုတ္.၅မိန္စေလာက္ေနေတာ့..က်ြန္ေတာ့္ေရာဂါ.ယူပစ္သလိုပဲဗ်ာ..သူကေပ်ာက္ေစခ်င္တဲ့ေစတနာကလဲ.ပါလို႔ထင္ပါတယ္ဗ်ာ..တကယ္..အမွတ္ရတဲ့အထဲမွာ..အဲဒါေတြလဲပါတယ္..က်ြန္ေတာ္တို႔စစ္သားေတြက..အဲလိုေနရာမွာလဲ..အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို..စြမ္းတယ္ဗ်ာ.............(ဆက္ရန္).(မာန္အြမ္)

No comments:

Post a Comment