ပင္စင္စားက်ြန္ေတာ့အဖိုးဆိုလို႔က်ြန္ေတာ့္အဖိုးကို.စစ္သားလို႔ေတာ့မထင္လိုက္နဲ႔ဗ်ာ.မဟုတ္ပါဘူး..က်ြန္ေတာ္အဖိုးရဲ့သား.က်ြန္ေတာ့္ဘေထြးေလး..က.စစ္သားပါ..ခုေတာ့..တိုင္းျပည္အတြက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္းနဲ႔..မဲသေ၀ါ.တုိက္ပြဲမွာ..တပ္ၾကပ္အဆင့္နဲ႔က်ဆံုးသြားပါပီ..တိုင္းျပည္အတြက္.တာ၀န္မ်ားဆက္လက္မထမ္းေဆာင္နုိင္ေတာ့ေသာ္လည္း.ခ်င္းျပည္နယ္က.ရြာေလးတစ္ရြာမွာ.ေနထိုင္တဲ့.က်ြန္ေတာ့္အဖိုးအတြက္ေတာ့.သူ႔ရဲ့ပင္စင္လစာေငြေလးကို..ခ်န္ထားေပးနုိ္င္ခဲ့ပါတယ္..အဖိုးကလဲ.သူ႔သားအတြက္ဂုဏ္ယူလို႔မဆံုးပါဘူး..တစ္လမွ.၃၀၀ေလာက္သာရတဲ့.က်ြန္ေတာ့ဘေထြးရဲ့လစာေငြေလးကို..မိုင္သံုးဆယ္ေလာက္ေ၀းတဲ့..ျမိဳ႔ေပၚတစ္ႏွစ္တစ္ခါ.ေျခာက္လတစ္ခါ.တက္တက္ထုတ္ရပါတယ္.က်ြန္ေတာ္တို့ခ်င္းျပည္ကရြာေတြမွာ..ေငြဆိုတာ.အသံုးသိပ္လိုတဲ့..အရာတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး...ဒါေပမဲ့က်ြန္ေတာ့္အဖိုးဟာ..သူ႔သားအသက္နဲ့ရင္းလို့ရထားတဲ့.ေငြကိုသိပ္တန္ဖိုးထားပါတယ္.သူ႔သံေသတၱာအမိုးေလးေပၚမွာ..တယုတယသိမ္းထားတတ္ပါတယ္.ခုေတာ့နုိင္ငံေတာ္က.ပင္စင္လစာေငြေတြကို.တိုးေပးလိုက္ပီဆိုတဲ့သတင္းၾကား.ေတာ့က်ြန္ေတာ့္အဖိုးဆီက်ြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့အရပ္ကေန.လွမ္းဖုန္းဆက္ေမးေတာ့..အဖိုးကသိသိျခင္းေဖာင္ေတြဘာေတြျဖည့္ဖို့ေတာင္.တက္ၾကြစြာလုပ္ေနပီဆိုတဲ့အေၾကာင္းက်ြန္ေတာ့အေဖဆီကသိရပါတယ္.ခုေတာ့..အဖိုးဟာ.သူ႔သားရတဲ့လစာေငြေတြကို..ျမိဳ႔ေပၚတက္တက္ထုတ္ရင္းေက်နပ္ေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ့ပံုကို..က်ြန္ေတာ္ျမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္ဗ်ာ...(မာန္အြမ္)
No comments:
Post a Comment