ေရႊလီသား(မဘိမ္း)

Monday 6 February 2012

လိုအပ္သည့္ေနရာတုိင္းမွာအသင့္ရွိေနမည့္သူမ်ား


    
ေဆာင္းတြင္းရဲ့တစ္ညတာကိုျဖတ္သန္းရတာ…ခက္ခဲလြန္းေပစြ။ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ဖို႕အေတာ္ၾကိဳး..စားယူရေပသည္။အိပ္မေပ်ာ္ေသာညမ်ားမွာေတာင္စဥ္ေရမရစဥ္းစားျပီးသကာလ ကၽြႏု္ပ္ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ျပီး ရ်္စာရြက္လြတ္ တစ္ခုေပၚသို႕   စတင္ေျခခ်မိပါေတာ့သည္။ဒီေန႕ေတာ့ဘာအေၾကာင္းမ်ားေရးရမည္လဲလုိ႕ေတြးေနရင္း အေတြးထဲသို႕ဖ်က္ခနဲ    ေပါက္ခ်လာသည္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ေျပာမနာဆုိမနာမိတ္ေဆြေယာင္းရင္းမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့ စကားေရပက္မ၀င္  ႏိုင္ေအာင္ေျပာႏုိင္သူ၊မသိတဲ့သူေတြကေတာ့ၾကည့္လိုက္တာႏွင့္လူေတာ္ေတာ္ရွိန္မည့္ရုပ္မ်ားႏွင့္အခ်င္းခ်င္း….ေတြ႕လွ်င္အင္မတင္မွရယ္စရာလုပ္ႏုိင္သူ(ေပါႏိုင္သူမ်ား)၊၀ိေသသအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္စုလစာထုတ္ေသာရက္မ်ားတြင္တခါတရံယမကာမ်ားကုိေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္အလို႕ငွာမွီ၀ဲၾကကုန္၏။ယမကာေလးမ်ား၀င္လွ်င္ေ၀ဒနာမ်ားကိုအခ်င္းခ်င္းထုတ္တတ္ၾကသည္၊လူငယ္တို႕ဘာသာဘာ၀အတိုင္းမိမိမိသားစုေၾကာင္း၊အခ်စ္  ေရးအေၾကာင္း၊ငယ္ဘ၀အေၾကာင္း ကိုနားေထာင္ေနသူရွိသည္ မရွိသည္ကိုမဓာနမထားေလပဲ ေျပာမကုန္   ေအာင္ရွိၾကေလကုန္၏။ဒါကလဲကၽြန္ေတာ့တို႕ဘ၀ရဲ့အိမ္လြမ္းေ၀ဒနာမ်ားကိုေျဖေျဖာက္ရာတစ္ခုတည္းေသာ  ထြက္ေပါက္ေလးတစ္ခုသာ၊စိတ္မေကာင္းစရာမ်ားခံစားေနရေလလွ်င္အခ်င္းခ်င္းမွ်ေ၀ခံစားၾကရင္းရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့တို႕၏တကဲ့ခ်စ္သူမ်ားျဖစ္ၾကေပ၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္စစ္သားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္  လည္း တဖန္တျပိဳင္နက္ထဲမွာလူမ်ားလဲျဖစ္ၾကေပသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘ၀ကို နားလည္ေပးသူမ်ား ရွိသလို နားမလည္ေပးသူမ်ားႏွင့္လည္းၾကံဳဖူးပါသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့အင္မတန္မွရိုးသားျဖဴစင္ေသာဘ၀ မ်ားကိုျပပါဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုေဖာ္မသူေတာ္လို႕ပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘ၀ေတြကိုပဲျပမိမွာအမွန္ပင္။   စစ္သားအေၾကာင္း စစ္သားလုပ္ဖူးမွသိမည္ဆိုသည့္အတိုင္း စစ္သားအေၾကာင္းသိခ်င္ပါက စစ္ထဲ၀င္ၾကည့္ပါ  လို႕သာ ကၽြန္ေတာ္ရိုးသားစြာတုိက္တြန္းလိုပါသည္။ အမွန္ပင္ေရာင့္ရဲႏိုင္သူမ်ားေပတကား။ျဖဴလႊလႊေမ်ာ္လင့္ ခ်က္ေလးေလာက္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးထားတဲ့ ကိုယ့္ကိုဂရုစိုက္တဲ့ ဦးစားေပးမွဳေတြမ်ားစြာကို ျပတ္သားစြာ ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ျပီး အရာအားလံုးကိုေပးဆပ္ထားၾကသူေတြ ဆိုတာကို သူတို႕ေျပာတဲ့စကားလံုး ေတြၾကားမွာ အထင္းသားေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။စစ္သားျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ စကားလံုးမ်ားသံုးႏွဳန္းသည့္အခါ အစီအစဥ္က်ခ်င္မွ က်ေပလိမ့္မည္၊ေပါက္ကြဲလြယ္ျခင္းသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္   ဒီအခြင့္အေရးကိုအျပည့္အ၀အသံုးခ်ရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘ၀ေတြကိုနင္းေျခသြားသူမ်ား ေက်ာ္ခြသြားသူမ်ားလဲ  အမ်ားအျပားၾကားဖူးၾကံဳဖူးပါသည္။ဒါေပသည့္ကၽြန္ေတာ္တို႕စကား၀ိုင္းအဆံုးသတ္တိုင္းသည္ ႏုိင္ငံေတာ္၏လိုအပ္သည့္ေနရာတုိင္းမွာအသင့္ရွိေနသူမ်ားသာျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵမွာတစ္ထပ္တည္းသာျဖစ္ၾက ကုန္၏။ စစ္သားမ်ားသည္စစ္ေသြးၾကြေနေသာ စစ္ဘီလူးမ်ားမဟုတ္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္ေထာင္စုၾကီးျပိဳကြဲ ရန္မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ်လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္မဟုတ္ဆိုသည္ ကိုေတာ့ သိေစခ်င္သည္။ စစ္သားဆိုသည္မွာ စစ္သားမျဖစ္ေသးသည္ကာလပတ္လံုးတြင္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားဆိုတာကိုေတာ့ သတိရေပးပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႕ သည္သီးျခားေပါက္ဖြားလာေသာ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားမ်ားမဟုတ္ပါ။ထိုကဲ့သို႕အျမင္ ခံရေသာစကားလံုးမ်ား ကိုဖတ္ရွဳမိသည့္အခါတိုင္းတြင္ကၽြန္ေတာ္တို႕ရင္ထဲတြင္အဘယ္ေလာက္မွ်ခံစားသြားႏိုင္မလဲဆိုသည္ကိုကိုယ္ခ်င္းစာေပးေစလိုပါသည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕က်ခဲ့တဲ့ေခၽြးေတြေသြးေတြအတြက္ကၽြန္ေတာ္တို႕တို႕လိုခ်င္မွဳ၏ေတာင့္တမွဳတို႕သည္လက္ခုပ္ၾသဘာမဟုတ္သလို အခြင့္ထူးခံဖို႕လဲမဟုတ္ပါ။လူတုိင္း လူတုိင္းမွာ အနာဂတ္အိပ္မက္မ်ားရွိၾကေပရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္လဲလူမ်ားျဖစ္ၾကရ်္ အိပ္မက္ေလးမ်ားေတာ့ကိုယ္စီရွိၾကပါသည္။သို႕ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အိပ္မက္မ်ားသည္ အိပ္မက္မွ်သာ ျဖစ္ေပ ေတာ့သည္။အဘယ္အခ်ိန္မွာမွ ျဖစ္လာလိမ့္မည္မဟုတ္ဆိုသည္ကေတာ့၉၉ ရာခို္င္ႏွဳန္းေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္ေပ၏။ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ အေဖအေမ အဖိုးအဖြား ညီေလးညီမေလး အမမ်ား အကိုမ်ားျဖင့္ အမ်ားသူငွာလိုေႏြးေထြးစြာေနလိုၾကသည္၊ကိုယ္ခ်စ္ေသာ ခ်စ္သူႏွင့္ မကြဲမကြာအတူရွိခ်င္ေနၾကသည္၊ အမ်ားသူငွာ လိုအမိုးအကာအျပည့္အစံုပါေသာအိမ္ထဲတြင္ ေစာင္ေလးျခံဳျပီးအိပ္ခ်င္ၾကသည္၊ ေသနတ္သံမ်ားဆူညံေနေသာ မိုင္းကြင္းထဲကိုမသြားခ်င္ၾကပါ၊ ေျခေထာက္ျပတ္ျခင္းလက္ျပတ္ျခင္းမ်ားမျဖစ္ခ်င္ၾကပါ၊ တစ္ေနကုန္တစ္ေတာင္တက္တစ္ေတာင္ဆင္း ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ ျမစ္ကိုေက်ာ္ ကမ္းပါးကိုကုတ္တက္ ေခ်ာက္ကိုေခ်ာဆင္းမသြားလိုၾကပါ၊သုိ႕ေပေသာ္ျငားလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္ေထာင္စုၾကီးအဓြန္႕ရွည္ဖို႕နဲ႕မည္သူတစ္ေယာက္ကမွေျခဖ်ားေလးနဲ႕ေတာင္မက်ဴးေက်ာ္ႏုိင္ ဖို႕၊ျပည္သူလူထုေတြေအးခ်မ္းစြာရပ္တည္အိပ္စက္ႏိုင္ဖို႕အတြက္တိုင္းျပည္၏နယ္နိမိတ္မ်ဥ္းေနရာမလပ္မွာကၽြန္ေတာ္တုိ႕စစ္သားမ်ားတဲထိုးျပီးအသင့္ရွိ ေနၾကပါတယ္။သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲေဘာ္ေတြဘယ္ေတာ့မွညဥ္း ျငဴေနလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ထိုကဲ့သို႕ေနရာတစ္ခုတည္းတြင္ မဟုတ္ပါ လိုအပ္ေနသည့္ေနရာတိုင္းတြင္ အျမဲတမ္း အသံုးတည့္ေအာင္ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္ကိုအသိအမွတ္မျပဳခ်င္ေနပါကၽြန္ေတာ္တို႕၏ဘ၀ႏွင့္ခံစား ခ်က္မ်ားကိုေတာ့လူသားခ်င္းစာနာေပးၾကေစလို၏။စကားလံုးလွလွေလးေတြသီကုံုးႏိုင္ဖို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕မသင္ၾကားခဲ့ရေလေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ခံစားခ်က္မ်ားကိုအစီအစဥ္မက် စြာခ်ေရးမိေသာကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ စာဖတ္သူမ်ားအျပစ္တင္ေပအံ့။
                  (မာန္အြမ္)

No comments:

Post a Comment